Obsługa szczegółów środków trwałych
Ustawienia dla każdej pozycji majątku można zdefiniować w Rekordach pozycji majątku (FAS) w module Obsługa majątku trwałego. Każda pozycja majątku posiada unikalny kod. Ponadto każdy środek trwały ma unikalny kod wyszukiwania, używany w celu ułatwienia dostępu do niego podczas Zapisu do księgi.
Każda środek trwały może zawierać wiele informacji, na ogół opcjonalnych.
Szczegóły pozycji majątku
Rekordy pozycji majątku umożliwiają zapis następujących typów informacji na temat pozycji majątku:
Księgowanie pozycji majątku i Dane ogólne
Każda pozycja majątku jest powiązana z dwoma kontami amortyzacji: kontem wynikowym i bilansowym. Są to konta, na których domyślnie księguje się amortyzację standardową środków trwałych podczas Obliczania amortyzacji (FDC).
Możliwe jest również powiązanie dwóch kont amortyzacji przyszłej (wynikowego i bilansowego) ze środkiem trwałym. Są to konta, na których domyślnie księguje się amortyzację przyszłą środków trwałych podczas Obliczania amortyzacji przyszłej (FAA).
Globalne kody analityczne
Przy użyciu Obsługi środków trwałych do środka trwałego można przypisać do dziesięciu kategorii analiz; dokonuje się tego tak samo, jak w przypadku przypisywania kategorii analizy do kodu planu kont, dostawców i klientów. Pozycje majątku można na przykład grupować na podstawie lokalizacji lub kategorii.
Szczegóły amortyzacji
W celu wyceny środków trwałych, najpierw należy wybrać metodę amortyzacji, która będzie stosowana do umorzenia danego środka trwałego. Można określić początkowy i końcowy okres amortyzacji oraz liczbę dni amortyzacji w pierwszym okresie sprawozdawczym.
W zależności od wybranej metody amortyzacji, można ustalić procentową stopę amortyzacji oraz wartość końcową. W przypadku używania tabeli amortyzacyjnej podaje się kod tej tabeli oraz kolumnę.
W środowisku wielowalutowym, w razie konieczności, użytkownik ma możliwość zarządzania wartością środka trwałego w drugiej walucie operacji oraz zastosowania innej metody obliczania amortyzacji.
Wartości pozycji majątku
Moduł SunSystems Pozycje majątku zawiera następujące wartości każdej wyceny: wartość brutto, skumulowane odpisy amortyzacyjne, wartość netto. Wartości te są obliczane przez system w oparciu o operacje księgowane na koncie aktywów.
Wartości te są zawsze przechowywane w walucie podstawowej. Mogą także być przetwarzane w walucie operacji oraz drugiej walucie bazowej lub raportowej.
Liczba pozycji majątku
Podczas księgowania majątku trwałego wiele pozycji można wprowadzić jako pojedynczą pozycję aktywów; przykładowo zapis zakupu 100 krzeseł stanowi pojedynczą pozycję. Pole Kwota zbilansowana w Zapisie do księgi (LEN) pozwala zapisać liczbę jednostek.
Po zaksięgowaniu operacji na kod pozycji majątku przy użyciu liczby pozycji majątku, masz możliwość podglądu zaktualizowanej liczby pozycji majątku przy pomocy Rekordów pozycji majątku (FAS).
Dodatkowe informacje o pozycji majątku
Poza głównymi szczegółami pozycji majątku zdefiniowanymi w Rekordach pozycji majątku można również zapisać następujące informacje dodatkowe:
Uwagi o pozycji majątku
Ustawienia kart szczegółowych pozwalają użytkownikowi zapisać wiele dodatkowych informacji o środku trwałym. Opcja podzielona jest na części zawierające opis ogólny i konserwację, oraz szczegóły: zakupu, częściowej likwidacji, ubezpieczenia, finansowe, a także dane definiowane przez użytkownika. Do środka trwałego można dołączyć dowolną liczbą kart szczegółowych. Ponadto karty te mogą zawierać długi tekst opisowy.
Budżety pozycji majątku
Oprócz szacunku księgi „rzeczywistej”, dla każdej pozycji majątku można zapisać do dziesięciu szacunków budżetu. Szczegóły budżetów majątku (FAB) pozwalają zapisać do dziesięciu alternatywnych szacunków pozycji majątku i zastosować je do różnych metod obliczania amortyzacji. Zob. Ustawienia budżetów aktywów.
Ustawienia wstępne ewidencji analitycznej środka trwałego
Ustawienia wstępne księgowania środka trwałego pozwalają wstępnie zdefiniować kody analityczne wprowadzane w księgowaniu operacji na koncie aktywów. Środek trwały może mieć różne kombinacje kodów analitycznych, które zostaną zapisane w jego kodach podrzędnych.
Kody podrzędne środka trwałego (kombinacje kodów analitycznych) mogą zawierać pewien współczynnik. W operacji można stosować więcej niż jeden podkod; natomiast współczynnik służy do rozliczenia pierwotnej wartości operacji według kombinacji podkodów analitycznych. Na przykład całkowita amortyzacji środków trwałych może zostać rozliczona na kilka wydziałów/oddziałów kalkulacji kosztów, uprzednio zdefiniowanych przy użyciu tej opcji. Zob. Ustawienia kodów ewidencji analitycznej środka trwałego.