Jakie są dostępne metody amortyzacji?

Liniowa

Amortyzacja oparta na zasadzie, że każdy okres sprawozdawczy obciążany jest takim samym odpisem amortyzacyjnym w całym czasie eksploatacji środka trwałego. Czas eksploatacji środka trwałego może maksymalnie wynosić 100 000 lat.

Jeżeli określono okres początkowy i końcowy, to stopa amortyzacyjna danego okresu = (Rwart/Rlife) x współczynnik czasowy okresu.

W przypadku, gdy nie podano okresu końcowego, ale zdefiniowano stopę procentową, zostanie on wykorzystany do wyliczenia okresu końcowego. Stosuje się ten sam wzór.

Suma ciągu

Metoda ta opiera się na zmniejszaniu ułamka odpowiadającego pozostałej wartości środka trwałego.

Okres amortyzacji = (Rwart*Rekspl)/Sekspl.

Saldo degresywne

W tej metodzie, amortyzacja malejącej wartości księgowej środka trwałego obliczana jest na podstawie stałej stopy procentowej.

Okres amortyzacji = Rwart*Am%/Liczba okresów w roku.

Ręcznie

Amortyzacja danego okresu księgowana jest ręcznie za pomocą Zapisu do księgi lub Importu księgi. Do aktualizacji skumulowanej wartości amortyzacji środka trwałego należy stosować stawkę amortyzacyjną tego środka.

Tablica amortyzacji

Amortyzacja księgowana jest zgodnie z Tabelą amortyzacyjną. Tabela ta określa stopy procentowe, które będą stosowane w każdym roku eksploatacji środka trwałego.

japońska

Okres amortyzacji = Erv/Erl

W standardowych okresach eksploatacji środka trwałego stosuje się te same obliczenia, co w metodzie liniowej, natomiast w przedłużonym okresie eksploatacji – Erv/Erl.

Metoda obliczania amortyzacji jest zdefiniowana w Rekordach pozycji majątku (FAS); wartość amortyzacji jest regularnie obliczana za pomocą funkcji Obliczenie amortyzacji (FDC).

Można określić sposób przetwarzania ostatecznej wartości danej pozycji majątku oraz obliczania amortyzacji w pierwszym okresie amortyzacji przez funkcję obliczania amortyzacji.

Wartości pozycji majątku mogą być przechowywane w maksymalnie trzech walutach: walucie podstawowej, walucie operacji i drugiej walucie bazowej (walucie raportowania). Do obliczania odpisów amortyzacyjnych w walucie podstawowej, walucie operacji i drugiej walucie bazowej/walucie raportowania można stosować różne metody amortyzacji i/lub stopy procentowe.

Amortyzacja przyszła

Amortyzacja przyszła jest jednym z elementów zaawansowanej amortyzacji. Amortyzacja liniowa umożliwia mnożenie zwykłej kwoty amortyzacji przez odpowiedni współczynnik w określonych latach istnienia pozycji majątku. Współczynnik i długość okresu amortyzacji przyszłej w latach jest określony w rekordzie odpowiedniej pozycji majątku w Rekordach pozycji majątku. W przypadku użycia funkcji Obliczenie amortyzacji przyszłej (FAA) w ostatnim okresie roku, kwoty amortyzacji zostaną zaksięgowane na oddzielnych kontach, które również są zdefiniowane w Rekordach pozycji majątku.

Amortyzacja regresywna

Amortyzacja regresywna jest jednym z elementów zaawansowanej amortyzacji. Amortyzacja liniowa umożliwia określenie procentu, o jaki zwykła kwota amortyzacji zostanie zmniejszona w określonym roku. Procent redukcji tej kwoty jest zapisany w rekordzie danej pozycji majątku w Rekordach pozycji majątku. W przypadku użycia funkcji Obliczenie amortyzacji regresywnej majątku (FAR) w ostatnim okresie roku, kwoty amortyzacji zostaną zaksięgowane na kontach amortyzacji standardowej.

W danym roku dla pozycji majątku można wybrać opcję amortyzacji przyszłej lub regresywnej, ale nigdy obie w tym samym roku. Nie jest obowiązkowe użycie którejkolwiek z amortyzacji.