Ustawienia pozycji majątku

Rekord pozycji majątku przechowuje statyczne informacje o każdej pozycji aktywów. Obejmuje też wartość brutto, wartość księgową netto i skumulowaną amortyzację danej pozycji. Każdy rekord pozycji majątku jest identyfikowany za pomocą niepowtarzalnego kodu.

Struktura kodów aktywów jest ważna. Rejestr środków trwałych zawiera wiele funkcji pozwalających wybrać zakres kodów pozycji majątku, zatem przydatne jest utworzenie grup zawierających podobne pozycje majątku. Można to zrealizować za pomocą klas środków trwałych, kodów aktywów o układzie strukturalnym, lub dowolnej kombinacji tych elementów. Dany typ pozycji majątku można opcjonalnie opatrzyć określonym kodem znajdującym się na jej początku, np. kody pozycji majątku dotyczące samochodów mogą rozpoczynać się od liter CAR. Może to ułatwić raportowanie i przyspieszyć odnajdowanie pozycji majątku. Jeśli jednak konieczne jest grupowanie wielu pozycji majątku o podobnych atrybutach i parametrach amortyzacji, zalecane jest korzystanie z klas pozycji majątku w sposób opisany poniżej.

W środowisku wielowalutowym wartość pozycji majątku może zostać zapisana zarówno w walucie operacji, jak i w walucie podstawowej. Może też być zapisywana w drugiej walucie podstawowej lub walucie raportowej jednostki organizacyjnej, jeśli w Konfiguracji księgi (LES) aktywowano opcję Środki w 2. wal. pods./raport. Zatem chcąc zachować zgodność z lokalnymi wymogami księgowymi, amortyzację można liczyć w różnych walutach i za pomocą różnych metod.

Adnotacje pozycji majątku i Ustawienia księgowania aktywów pozwalają zapisywać dodatkowe informacje o aktywach.

Można tak skonfigurować budżety majątku, by przetwarzać różne oszacowania pozycji majątku i stosować różne metody amortyzacji w celach budżetowych, prognozowych i sprawozdawczych. Na przykład, w celu analizy efektów zmian metody amortyzacji, trwałości środka trwałego czy przetwarzania aktualnego rachunku kosztów.

Stosowanie klas środków trwałych

Klasy środków trwałych stosowane są do grupowania środków trwałych o podobnych cechach obejmujących np. metodę, stopę i konta amortyzacji. Przykładowo można utworzyć klasę środków trwałych VEH dla wszystkich pojazdów, zakładając, że dla wszystkich typów pojazdów stosowane są te same parametry amortyzacji. Można utworzyć dowolną liczbę klas środków trwałych za pomocą funkcji Klasa środków trwałych (FAC) i przypisać odpowiednią klasę do każdego z rekordów majątku. Ma to dwie istotne zalety:

  • Podczas tworzenia nowych pozycji majątku, należących do danej klasy, ujęte w tej klasie domyślne pola danych pozycji majątku są automatycznie kopiowane do tworzonego rekordu pozycji majątku. Eliminuje to potrzebę wielokrotnego wprowadzania tych samych informacji w przypadku kilku pozycji majątku, a tym samym pozwala zaoszczędzić czas i ograniczyć liczbę błędów występujących podczas ręcznego wprowadzania danych.
  • Podobne pozycje majątku, pogrupowane wg klasy, można łatwo wybierać podczas sporządzania kwerend lub raportów oraz do celów związanych z takimi procesami jak amortyzacja, likwidacja itp. Klasyfikacja pozycji majątku może też zwiększyć czytelność raportów, np. podczas sporządzania podsumowań wg klas majątku.

Analiza pozycji majątku

Rekord aktywów zawiera do dziesięciu kodów kryteriów analizy. Mogą one być użyte do analizy aktywów w dziesięciu różnych kategoriach. Ponadto do każdej operacji księgi księgowanej według kodu aktywów, można dodać maks. dziesięć innych kodów kryteriów analizy. Kody analizy transakcji można konfigurować za pomocą podkodów ustawień księgowania aktywów. Dla danego środka trwałego można zdefiniować kilka podkodów zawierających alternatywne wymagania kodu analitycznego operacji. Zob:

Rekordy pozycji majątku (FAS)

Formatka Rekordy pozycji majątku zawiera:

  • Informacje nagłówka
  • Ogólne
  • Analiza
  • Wartość 1 – amortyzacja
  • Wartość 2 – amortyzacja
  • Wartość 3 – amortyzacja
  • Uwagi o pozycji majątku
  • Ustawienia księgowania majątku