Zrozumienie klasycznego przydziału

Strategie są wykorzystywane dla przydziału klasycznego i wstępnego przydziału do skonfigurowania systemu, aby wykonywał przydział, żeby sprostać wymaganiom operatorowym. Każda strategia może zawierać serię logicznych kroków wykorzystanych do określenia sposobu, w jaki system powinien określać, gdzie każda pozycja powinna zostać pobrana i które jednostki miary są do pobrania. Kod pobrania zidentyfikowany w obrębie każdego kroku zawiera konkretne kryteria dla tego kroku. Konfiguracja paczki przypisana do produktu jest również kluczowym komponentem stosowanym, gdy system określa jak rozbić informacje o pobraniu.

Wiele strategii przydziału jest dostępnych w bazie aplikacji, aby zapewnić różna opcje przydzielania zapasów na podstawie potrzeb operacyjnych. Te strategie bazowe mogą być edytowane lub nowe strategie mogą być tworzone, aby skonfigurować aplikację do produkcji wymaganych wyników. Funkcjonalność w ramach strategii jest elastyczna i powinna dać się skonfigurować, aby spełniać szeroki zakres zastosowań operacyjnych.

W dodatku do sposobu, w jaki strategie korzystają z podziałów różnych jednostek miary i kodów pobrania, aby określić jak zamówienia są przydzielone, to istnieją inne ustawienia, które kontrolują pracę przydziału. Te ustawienia obejmują:

  • ALLOWOVERALLOCATION (Ustawienie Systemowe) — opcja używana do kontrolowania, czy więcej zapasów może być przydzielone z następnych lokalizacji pobrania (Pobranie-Części czy Pobranie-Skrzyni) niż jest dostępne.
  • Ponów próbę, jeśli ilość pozostała (Klasyczna Strategia Przydziału) — jeżeli jest ustawiona na Tak, system próbuje przydzielić, korzystając z następnego korku strategii, jeżeli oczekiwana ilość w tym kroku nie może być zapewniona.
  • Rozważ Aktualne Zapasy Lokalizacji Pobrania podczas określania Partii dla WstPrzydział (Klasyczna strategia wstępnego przydziału) — jeśli to pole jest wybrane, to system przydziela z następnej lokalizacji pobrania, w zależności od tego, które partie znajdują się obecnie w lokalizacji — nie przydziela ściśle na podstawie rotacji (zazwyczaj FIFO).

Poniżej są przykłady jak różne strategie radzą sobie z sytuacjami zapasów, aby przydzielić zamówienia załadunku. Te przykłady powinny stanowić wytyczne, z których można korzystać aby zrozumieć, która strategia powinna być użyta lub jak tworzyć nową strategię na podstawie operacji.

Wszystkie scenariusze opisane w kolejnych sekcjach obejmują tą samą konfigurację paczki i ilość zamówienia.