Pełne VMIProducent kontraktowy, jako klient, pobiera składników z zapasu obsługiwanego przez dostawcę składników i będącego jego własnością. W tym scenariuszu to dostawca obsługuje magazyn VMI, który jest modelowany jako zwykły magazyn w jego systemie ERP. Planowanie dostaw składników jest również wykonywane przez dostawcę. W systemie ERP klienta magazyn VMI jest modelowany jako magazyn administracyjny, w którym poziomy zapasu są zachowywane z przyczyn finansowych. Reguła zmiany własności bazuje zwykle na zużyciu lub czasie. Więcej informacji w temacie Zmiana prawa własności na podstawie zużycia lub Zmiana własności na podstawie czasu. Dostawa bazuje na minimalnym/maksymalnym uzupełnianiu poziomu zapasu lub na bardziej szczegółowym planowaniu dostaw, gdzie wymagane jest, aby dostawca zobowiązał się do harmonogramowej dostawy ilości. Krok 1. Klient wysyła planowane zużycie do dostawcy Klient wysyła swoje wymagania do dostawcy. Wymagania są oparte o bieżący zapas klienta, zaległe zlecenia sprzedaży lub harmonogramy sprzedaży, a także o prognozowane zapotrzebowanie. Zazwyczaj klient wysyła całkowite wymagane ilości bez precyzowania, na czym te ilości się opierają. Jeśli klient i dostawca uzgodnili uzupełnienie w oparciu o minimalne/maksymalne poziomy uzupełnienia, to klient wysyła również wymagane poziomy zapasu. Krok 2. Dostawca planuje dostawę Dostawca sprawdza, czy może spełnić wymagania klienta i tworzy plan dostaw na podstawie informacji od klienta, w ten sposób konwertując swoje planowane zlecenia dostawy na rzeczywiste zlecenia dostawy. Planowanie jest oparte na bieżącym zapasie klienta, zatwierdzonym zapotrzebowaniu (czyli zaległych zleceniach sprzedaży lub harmonogramach sprzedaży) oraz na niezatwierdzonym prognozowanym zapotrzebowaniu. Powstały w ten sposób plan dostaw składa się z zakresu dat i czasów, w których konkretne ilości mają być dostarczone. Plan dostaw zawiera część zatwierdzoną oraz część planowaną, czyli niezatwierdzoną. W kontrakcie między dostawcą i klientem ustalona jest linia podziału pomiędzy zatwierdzonym a planowanym zapotrzebowaniem. Zazwyczaj zapotrzebowanie datowane przed konkretnym przedziałem czasu ma być uznawane za zapotrzebowanie zatwierdzone. Jeśli plan dostaw zawiera zatwierdzone i planowane zapotrzebowanie, to klient zazwyczaj stosuje harmonogramy zakupów. Jeśli zawiera on tylko zapotrzebowanie zatwierdzone, to klient stosuje zlecenia zakupu. W niektórych pełnych scenariuszach VMI od dostawcy wymagane jest zobowiązanie się do ilości, które zostaną przekazane klientowi. W takich przypadkach zanim dostawca uzupełni zapas klienta, mają miejsce następujące czynności opisywane w temacie Planowanie dostaw według klienta: Krok 3. Klient zatwierdza dostawę Ten krok jest opcjonalny. Zanim dostawca uzupełni zapas klienta, klient zatwierdza dostawę zatwierdzoną przez dostawcę. Krok 4. Dostawca uzupełnia zapas klienta Dostawca według potrzeb uzupełnia magazyn VMI. Dostawca wydaje klientowi składniki wg uzgodnień w kontrakcie, zazwyczaj w oparciu o minimalne/maksymalne poziomy uzupełnień. Ponieważ dostawca obsługuje magazyn VMI, przyjęcia są rejestrowane w jego systemie ERP. Aby powiadomić klienta o przyjęciach, dostawca wysyła do niego komunikat RosettaNet-XML z raportu zapasów. Ten komunikat wywołuje automatyczne przyjęcie w magazynie administracyjnym klienta. Stosowane są również inne środki komunikacji, w przypadku których klient ręcznie wprowadza przyjęcie w swoim magazynie administracyjnym. W wielu przypadkach klient nie potrzebuje częstych szczegółowych informacji na temat poziomów zapasu, ponieważ zbiorcza informacja przyjęcia otrzymywana w regularnych odstępach czasu będzie wystarczająca do zaktualizowania magazynu administracyjnego. Jeśli zasada zmiany własności ma charakter konsygnacyjny, to klient staje się właścicielem w momencie wydania pozycji do zużycia. Krok 5. Dostawca wydaje zapas klientowi Dostawca wydaje zapas klientowi wg ustaleń w kontrakcie, zazwyczaj na podstawie minimalnych/maksymalnych poziomów uzupełnień lub przywołań od klienta. Dostawca i klient rejestrują wydanie w magazynie VMI w swoich systemach ERP. Jeśli zasada zmiany własności ma charakter konsygnacyjny, to klient staje się właścicielem w momencie wydania pozycji do zużycia. Krok 6. Fakturowanie Dostawca rejestruje zużycie w swoim systemie. Skutkuje to otwartą kwotą, którą ma uiścić klient. Zazwyczaj faktury są tworzone okresowo i wysyłane. Dostawca lub klient rozpoczyna proces fakturowania. Jeśli proces fakturowania inicjuje dostawca, to wysyła klientowi komunikat RosettaNet – powiadomienie o fakturze. Zazwyczaj klient korzysta z procesu samofakturowania w celu dokonania płatności zagregowanych w stałych przedziałach czasowych, np. raz w miesiącu. Dostawca zestawia faktury samoobciążające z kwotami otwartymi. Poziom agregacji faktur jest ustalany w kontrakcie sporządzonym między dostawcą a klientem. Krok 7. Płatność Dostawca zestawia płatności klienta (na podstawie samofakturowania lub faktur od dostawcy) z kwotami otwartymi.
| |||