Glosariusz dla pakietu Magazynowanie

MAUC jest średnią wartością dla każdej jednostki w bieżącym zapasie. MAUC jest aktualizowana dla każdego nowego przyjęcia.

Przykładowo może antydatować przyjęcia. Takie przyjęcie ma datę przyjęcia 12 lipca. Po zatwierdzeniu przyjęcia 15 lipca data operacji przyjęcia to 12 lipca, a data utworzenia lub rzeczywista data rejestracji to 15 lipca. Zapisy finansowe dla przyjęcia są księgowane z datą operacji.

Znaczenie daty zapasu jest powiązane z priorytetem wydania LIFO i FIFO lub datą ważności produktu.

W przypadku priorytetu wydania LIFO lub FIFO domyślną datą zapasu jest data systemowa. W razie potrzeby możliwa jest zmiana tej daty; data zapasu nie musi być wtedy zgodna z datą składowania. Jeżeli pozycja posiada określony czas przechowywania, to datą zapasu jest data ważności produktu zdefiniowana dla danej pozycji.

LN oblicza horyzont zlecenia według następującego wzoru:

współczynnik * czas realizacji (= LT + ST) + stała

Przy połączeniu pozycji z jednostką ładunkową będzie ona pakowana za pomocą właśnie tej jednostki ładunkowej. Opakowanie to z kolei rodzaj pojemnika lub innego materiału pakowania, z którego składa się jednostka ładunkowa. Przykładowo jeżeli opakowaniem zdefiniowanym dla jednostki ładunkowej jest drewniana skrzynia, to jednostką ładunkową jest drewniana skrzynia.

Jednostka magazynowania jest również stosowana jako jednostka podstawowa w konwersjach miary, zwłaszcza przy konwersjach dotyczących jednostki zlecenia oraz jednostki ceny w zleceniu zakupu lub zleceniu sprzedaży. Konwersje te zawsze stosują jednostkę zapasu jako jednostkę bazową. W rezultacie jednostka zapasu odnosi się do wszystkich typów pozycji, również do tych, które nie mogą być przechowywane w zapasie.

KANBAN korzysta ze standardowych kontenerów lub wielkości partii (zwanych również pojemnikami), aby dostarczyć pozycje do magazynów wydziałowych. W magazynie wydziałowym dostępne są dwa lub więcej pojemników z tymi samymi pozycjami. Pozycje są pobierane wyłącznie z jednego pojemnika. Zwykle, jeżeli dany pojemnik jest pusty, to zamawiany jest nowy, a pozycje są pobierane z (drugiego) pełnego pojemnika. Każdy pojemnik posiada odpowiednią etykietę. Stanowiska linii używają etykiety do zamawiania pełnego pojemnika z wymaganymi pozycjami.

Czasami nie każdy pojemnik posiada etykietę. Przykładowo etykieta może być dołączona do co drugiego pojemnika. Kiedy oba pojemniki są puste, użytkownik skanuje etykietę drugiego pustego pojemnika w celu wygenerowania zlecenia dostawy dla obu pustych pojemników.

Jeśli użytkownik jest klientem, to towary konsygnacyjne są towarami dostarczanymi przez dostawcę, które nie należą do użytkownika i za które użytkownik nie zapłacił. Użytkownik staje się właścicielem, a płatność jest wymagana w momencie, gdy towary zostaną zużyte lub sprzedane, lub po danej liczbie dni po przyjęciu towarów.

Jeśli użytkownik jest dostawcą, to towary konsygnacyjne są towarami, które użytkownik dostarcza do klienta, ale klient nie jest właścicielem ani nie dokonuje płatności, dopóki nie zużyje lub nie sprzeda towarów, lub dopóki nie minie dany okres od przyjęcia towarów.

Okres pomiędzy przyjęciem towarów a datą, z którą klient staje się właścicielem i należna jest płatność, jest ustalany w kontrakcie sporządzonym pomiędzy dostawcą a klientem.

Zob. także: własność

Konto materiału wysyłki składa się z kodu ID, opisu i schematu księgowania materiału wysyłki.

Opcjonalnie można określić zewnętrznego kontrahenta dla konta materiału wysyłki celem wskazania, że zewnętrzny kontrahent jest właścicielem opakowań.

Koszt standardowy, wraz z wszelkimi narzutami i rabatami, jest używany jako stała wartość, względem której pozycja jest wyceniana w zapasie. Na potrzeby księgowości koszt standardowy jest również sposobem wyceny zapasów. – Sposób wyceny.

Magazyn może zostać podzielony na lokalizacje w celu zarządzania dostępną przestrzenią oraz zlokalizowania składowanych towarów. Poszczególnym lokalizacjom można przydzielać warunki składowania i blokady.

Towary przechowywane w lokalizacji kontroli zawsze są traktowane jako zapas wstrzymany.

Magazyn administracyjny nie jest jednym z typów magazynów, które można zdefiniować w LN. Ustawienie magazynu administracyjnego wymaga różnych ustawień parametrów.

Pakiet Magazynowanie koordynuje wszystkie operacje na zapasach w magazynach za pomocą zleceń magazynowych. Dotyczy to przyjmowania i wydawania towarów, transferu towarów, inwentaryzacji cyklicznej towarów, analizy ABC, rezerwacji zapasu i różnego rodzaju raportowania zapasów.

Wartość zapasu można określić, korzystając z następujących metod wyceny zapasów:

Sposób wyceny

Metoda LIFO może być również stosowana jako sposób wydania, w której określany jest priorytet wydania fizycznego określonej pozycji. Najnowszy zapas zostanie wydany jako pierwszy, przy uwzględnieniu zamówionego poziomu pakowania, który jest ważniejszy od daty zapasu.

Metoda FIFO może być również stosowana jako metoda wydania, która określa priorytet wydania fizycznego określonej pozycji. Najstarszy zapas zostanie wydany jako pierwszy, przy uwzględnieniu zamówionego poziomu pakowania, który jest ważniejszy od daty zapasu.

Pola informacji dodatkowych można zdefiniować dla tych tablic baz danych. Po połączeniu z tablicą te pola są wyświetlane w sesjach odpowiadających tym tablicom. Przykładowo pole zdefiniowane dla tablicy whinh200 jest wyświetlane jako dodatkowe pole w sesji Zlecenia magazynowe (whinh2100m000).

Zawartość dodatkowych pól można przenosić między tablicami baz danych. Przykładowo informacje określone przez użytkownika w polu informacji dodatkowych A sesji Zlecenia magazynowe (whinh2100m000) są przenoszone do pola informacji dodatkowych A sesji Wysyłki (whinh4130m000). W tym celu pola informacji dodatkowych o identycznych formatach i nazwie pola A muszą być obecne dla tablic whinh200 i whinh430 (whinh430 odpowiada sesji Wysyłki (whinh4130m000)).

Każdy typ propozycji może wystąpić tylko raz na liście priorytetów. Jakakolwiek modyfikacja priorytetów spowoduje odpowiednią zmianę na liście.

Prognoza zapotrzebowania bazuje na danych archiwalnych zapotrzebowania. Stosuje się ją w celu ustalenia optymalnego zapasu bezpieczeństwa oraz punktu odnowienia zapasu.

Jeśli suma zapasu dostępnego i zapasu planowanego znajduje się poniżej punktu odnowienia zapasu, to zapas w magazynie jest uzupełniany.

Te obiekty mogą zawierać pozycje różnych właścicieli, a niektóre z nich mogą być własnością firmy. Oddzielny rekord własności jest tworzony ręcznie lub automatycznie dla każdego właściciela. Przykładowo jeśli linia przyjęcia zawiera zapas dla dwóch właścicieli, to dla linii przyjęcia są obecne dwa rekordy własności.

Z tych kryteriów obowiązkowy jest kontrahent.

Zapas jest wyceniany na podstawie kosztu standardowego lub rzeczywistej ceny przyjęcia. Ponieważ wartość zapasu może zmieniać się wraz z upływem czasu, należy zapisywać czas składowania zapasu. W LN dostępne są następujące metody wyceny zapasów:

Sposób wyceny

W tym systemie pozycje wymagane na określonym stanowisku linii montażowej są przywoływane na wcześniejszym stanowisku linii, zwanym stanowiskiem wyzwalacza. Liczba przywoływanych pozycji zależy od wielkości zapotrzebowania w linii montażowej w określonym czasie zamrożenia, zwanym maksymalnym przedziałem czasowym.

Ogólnie rzecz biorąc, pozycje dostarczane do magazynu wydziałowego paczkami są towarami szybko rotującymi i są przetwarzane w dużych ilościach. Nie występuje bezpośrednie połączenie pomiędzy tymi pozycjami a zleceniami montażu, dla których są one używane. Ponadto jeden zbiór zleceń magazynowych może zasilać towarami wiele zleceń montażu.

W tym systemie dostaw określone zlecenie produkcji dla określonego produktu przenosi wymagane pozycje z magazynu dostawczego do magazynu wydziałowego. Tworzone jest bezpośrednie połączenie pomiędzy zleceniem produkcji, dla którego wymagane są pozycje, a zleceniem magazynowym odpowiadającym za dostawę towarów do magazynu wydziałowego.

W tym systemie dostaw pozycje wymagane przez konkretne zlecenie montażu i na określonym stanowisku linii montażowej są przywoływane na wcześniejszym stanowisku linii, zwanym stanowiskiem wyzwalacza. Liczba przywoływanych pozycji zależy od wielkości zapotrzebowania dla określonych zleceń montażu w określonym czasie zamrożenia, zwanym maksymalnym przedziałem czasu.

Ogólnie rzecz biorąc, pozycje dostarczane do magazynu wydziałowego za pomocą SILS są towarami szybko rotującymi i są przetwarzane w dużych ilościach. Występuje bezpośrednie połączenie pomiędzy tymi pozycjami a zleceniami montażu, do których są one używane. Ponadto jeden zbiór zleceń magazynowych może zasilać towarami tylko jedno zlecenie montażu.

Sygnał taki odpowiada zwykle pojemnikowi KANBAN. Kiedy użytkownik skanuje kod etykiety na pustym pojemniku, LN generuje zlecenie dostaw dla ilości pozycji zdefiniowanej dla sygnału.

Sygnał może odpowiadać więcej niż jednemu pojemnikowi. Przykładowo etykieta może być dołączona do co drugiego pojemnika. Kiedy oba pojemniki są puste, użytkownik skanuje etykietę drugiego pustego pojemnika w celu wygenerowania zlecenia dostawy dla obu pustych pojemników.

Kiedy jednostki ładunkowe są generowane dla pozycji z określonego zlecenia, ich struktura jest tworzona według szablonu jednostek ładunkowych dla sposobu pakowania połączonego z tym zleceniem.

W tradycyjnych scenariuszach nie-VMI prawo własności pozycji zmienia się z dostawcy na klienta po przyjęciu przez klienta pozycji od dostawcy. Klient musi zapłacić za pozycję w momencie przyjęcia towarów.

W różnych scenariuszach podwykonawstwa prawo własności nie zmieni się podczas żadnego z procesów magazynowych przyjęcia lub wydania. W takiej sytuacji pozycje należą do klienta.

Przy zmianie prawa własności na podstawie czasu okres jest ustalany w warunkach kontraktu pomiędzy klientem i dostawcą.

Zob. także: własność

Na przykład: klient wysłał użytkownikowi pewne składniki, których użytkownik, jako podwykonawca, użyje do wytworzenia produktu dla tego klienta. Klient jest właścicielem składników podczas ich składowania w magazynie użytkownika oraz w trakcie wszystkich procesów logistycznych i produkcyjnych zaangażowanych w produkcję i dostarczanie produktu do klienta.

Zob. także: własność

LN oblicza zapas przewidywany do dyspozycji w następujący sposób:

zapas przewidywany do dyspozycji = I - PI + PR
I
zapas do dyspozycji
PI
planowane wydania
PR
planowane przyjęcia

Zob. także przydział lokalizacji

Zob. także: zapas przydzielony

Jeżeli lokalizacja została zablokowana dla wszystkich operacji, to ilość zablokowana jest równa zapasowi do dyspozycji. Nie jest możliwa częściowa blokada zapasu w lokalizacji.

Jest ono używane w celach prognozowania i dlatego też jest korygowane dla nieprzewidzianych zapotrzebowań. W konsekwencji przy obliczaniu prognozy zapotrzebowania nieprzewidziane zapotrzebowania nie są uwzględniane.

Dostawca lub klient może być w posiadaniu zapasu dostarczonego przez dostawcę. Często własność zapasu zmienia się z dostawcy na rzecz klienta w momencie, gdy klient zużywa zapas, jednak występują też inne momenty transferu własności, ustalone w kontrakcie.

Zarządzanie zapasami przez dostawcę zmniejsza koszty wewnętrzne powiązane z planowaniem i dostarczaniem materiałów, a także pozwala sprzedawcy na lepszą obsługę jego zapasu poprzez większą przejrzystość łańcucha dostaw.

Dyspozycja, jaką użytkownik wybrał do przetworzenia linii dyspozycji, określa, czy zlecenie dyspozycji zostaje wygenerowane, a jeśli tak, to typ wygenerowanego zlecenia dyspozycji:

Dla dyspozycji Użyj jak jest oraz Bez usterek nie jest generowane zlecenie dyspozycji.

Każde zlecenie ma swoje źródło i zawiera wszystkie informacje niezbędne do obsługi magazynowej. W zależności od pozycji (czy należy do partii czy też nie) i magazynu (czy posiada lokalizacje czy też nie) możliwe jest przypisanie partii i/lub lokalizacji. Przebieg zlecenia odbywa się zgodnie z predefiniowaną procedurą zleceń magazynowych.

Zlecenie zmiany własności zapasu składa się z nagłówka zlecenia z informacją ogólną oraz jednej lub więcej linii ze szczegółami na temat zaangażowanych pozycji. Ponadto, jeśli na skutek zmiany własności wymagane jest przemieszczenie zawierające korektę struktury jednostek ładunkowych, to dostarczana jest również informacja obsługi linii.

Zlecenia zmiany na podstawie czasu są generowane przez użytkowników dla pozycji, dla których ma nastąpić zmiana własności. LN stosuje zlecenia zmiany do generowania operacji finansowych powiązanych ze zmianą własności oraz do śledzenia lokalizacji zapasu.