Odpisywanie nieściągalnych długówZły dług to kwota do zapłaty danej firmie lub osobie fizycznej, odpisany przez wierzyciela jako strata (i zaklasyfikowany jako wydatek), jako że długu nie można odzyskać (poczyniono już w tym kierunku wszystkie rozsądne kroki). Kwota złych długów zostaje uznana za wydatek i jest obliczana przy użyciu metody bezpośredniego odpisania lub odpisu na należności wątpliwe międzyokresowego. Metoda bezpośredniego odpisania Sprzedawca może przypisać kwotę na fakturze do konta złych długów po potwierdzeniu, że faktura jest niezapłacona. W księgach konto złych długów otrzymuje zapis debetowy, natomiast konto należności – zapis kredytowy. W rezultacie wydatek jest bezpośrednio łączony z daną fakturą. Zapis ten nie skutkuje zmniejszeniem kwoty sprzedaży, lecz zwiększeniem wydatków. Może to nie być najlepsza metoda do rozpoznania złego długu, jako że wydatek ten zostaje rozpoznany wiele miesięcy później niż przychód powiązany z pierwotną sprzedażą, co skutkuje rozdziałem elementów tej samej operacji na różne okresy. Metoda odpisu na należności wątpliwe Po zaksięgowaniu operacji sprzedażowych powiązana kwota wydatków na złe długi także jest księgowana, zakładając, że szacowaną kwotę złych długów można, na podstawie archiwalnych obliczeń, oszacować. W księgach konto złych długów otrzymuje zapis debetowy, natomiast konto odpisu na należności wątpliwe – zapis kredytowy. Faktyczna eliminacja niezapłaconych należności jest jednak obliczana poprzez zaksięgowanie operacji, gdzie konto odpisu na należności wątpliwe jest debetowane, a konto należności – kredytowane. Wydatki na złe długi można oszacować w następujący sposób:
Jest to zalecana metoda rozpoznawania wydatków na złe długi, jako że część łącznej kwoty sprzedaży zostaje zarezerwowana natychmiast po rozpoznaniu przychodu. Metoda ta jest używana do wyświetlania przychodów i powiązanych wydatków w tym samym okresie, tak aby można było przeglądać wpływ całej sprzedaży na zyski w danym okresie rozliczeniowym. W rachunku zysków i strat wydatek na złe długi jest wyświetlany jako pozycja linii na obszarze wydatki operacyjne. Konfiguracja danych W sesji Konta wg grupy finansowej kontrahenta (tfacr0110m100) tworzony jest niemożliwy do ściągnięcia zapis celem zdefiniowania konta, na którym tworzony jest zapis debetowy (dla należności). Zapis ten musi mieć status złych długów (zostać odpisany). W polu Konto księgowe określane jest konto księgi głównej, którego trzeba użyć do utworzenia zapisu debetowego w przypadku odpisania należności. Jeżeli używana jest metoda bezpośredniego odpisu, należy określić wydatek na złe długi (konto typu Wydatek). W przypadku używania metody odpisu na należności wątpliwe należy skonfigurować taki odpis (konto przeciwstawne środków trwałych). Procedura Można skorzystać z sesji Odpisywanie złych długów (tfacr2255m000) celem wyświetlenia otwartych zapisów należności, które mają zostać odpisane. Sesja pozwala obsługiwać funkcjonalność odpisu złych długów oraz dokonywać wymagane zapisy księgowe. Można tego dokonać, jeżeli kwota do odpisania jest mniejsza lub równa kwocie określonej w polu Maksymalna kwota do odpisania. Użytkownik może określić tę wartość w sesji Tolerancje użytkownika do odpisów (tfacr0118m000). Jeżeli kwota do odpisania jest większa niż maksymalna kwota do odpisania oraz:
Faktura: może być przekazana do zatwierdzenia do zatwierdzenia przy użyciu opcji Przekaż do zatwierdzenia odpisywania w sesji Dane windykacji wg kontrahenta 'faktura-do' (tfacr3607m000). o wartości pola Status odpisu Przedłożono może zostać zatwierdzona przy użyciu opcji Zatwierdź odpis w sesji Zapisy otwarte klienta (tfacr2520m000). o wartości pola Status odpisu Zatwierdzono może mieć cofnięte zatwierdzenie przy użyciu opcji Cofnij zatwierdzenie odpisu w sesji Zapisy otwarte klienta (tfacr2520m000). Można użyć opcji Odpisz w menu Czynności sesji Odpisywanie złych długów (tfacr2255m000), aby odpisać faktury i utworzyć dzienniki.
| |||