Amortyzowanie ksiąg środków trwałych

Amortyzacja środków trwałych wg księgi jest dokonywana, gdy zachodzi potrzeba zarejestrowania kosztu środka trwałego w opozycji do przychodów dla jednej lub wielu (ale nie wszystkich) ksiąg powiązanych ze środkiem trwałym. Gdy dokonywana jest amortyzacja wg księgi, należy wskazać okres i rok, dla którego LN ma naliczyć amortyzację, i wskazać księgę, której amortyzacja ma dotyczyć. LN określa, które ze wskazanych środków trwałych i ksiąg kwalifikują się do amortyzacji w wybranych okresach, a następnie oblicza odpowiednie kwoty amortyzacji.

LN oblicza amortyzację oddzielnie dla każdej z ksiąg powiązanych ze środkiem trwałym. Można amortyzować środek trwały we wszystkich księgach jednocześnie lub tylko w jednej lub kilku.

Środek trwały można amortyzować w księdze, dopóki pozostały koszt nie jest równy wartości rezydualnej lub pozostały okres użytkowania nie jest równy zero. Środki trwałe o ujemnym koszcie kumulują ujemną amortyzację i nie mogą przekroczyć zera. Gdy środek trwały osiągnie te granice, przestaje być amortyzowany, wraz z powiązanymi księgami.

Dla każdej wybranej księgi LN najpierw określa, czy nadszedł moment amortyzacji. Następuje to poprzez sprawdzenie częstotliwości amortyzacji i daty ostatniej amortyzacji. Jeśli nadszedł okres, w którym powinna nastąpić amortyzacja, a dotychczas dla danego okresu jej nie wykonano, wtedy LN oblicza amortyzację. Przykładowo, jeśli częstotliwość wskazuje, że środek trwały powinien być amortyzowany w styczniu, lutym i marcu, a obecnie jest kwiecień, LN sprawdza datę ostatniej amortyzacji, aby określić, czy amortyzacja została naliczona w marcu. Jeśli nie, system nalicza amortyzację dla wszystkich okresów, które tego wymagają. Jeśli księga główna jest zamknięta dla któregoś z okresów, LN księguje amortyzację jako jedną dużą operację dla bieżącego okresu. Jeśli jednak księga jest otwarta, tworzona jest jedna operacja dla każdego okresu.