Metody planowaniaTworzenie załadunku korzysta z następujących metod i algorytmów planowania: Wysyłka bezpośrednia Wysyłka jest przewożona bezpośrednio z adresu początkowego do adresu końcowego. Ładunek ma tylko jedną wysyłkę. Jeżeli dostępne środki transportu nie mogą zabrać całej wysyłki, jest ona rozdzielana pomiędzy kilkoma pojazdami. Linie zlecenia mogą być połączone w wysyłce, jeśli ich adresy i daty są ze sobą zgodne. Każda wysyłka utworzona z wybranych zleceń przewozu i linii zlecenia przewozu jest umieszczana w oddzielnym ładunku. Algorytm Wysyłka bezpośrednia jest stosowany przy dużych ilościach określonej pozycji w jednej linii zlecenia. Konsolidacja Metoda konsolidacji łączy w jeden ładunek wysyłki pokonujące (w całości lub częściowo) określoną trasę standardową. Jeżeli nie można przewieźć wysyłek w jednym załadunku, to mechanizm tworzenia załadunku utworzy odpowiednią liczbę załadunków. Jeżeli nie określono żadnej trasy standardowej w liniach zlecenia przewozu, dla których tworzony jest plan załadunku, mechanizm tworzenia załadunku szuka trasy standardowej zawierającej adresy ze zleceń przewozu, dla których tworzony jest plan załadunku. W przypadku wyszukania wielu tras standardowych proces tworzenia załadunku wybiera trasę standardową i przewoźnika z najtańszą, najszybszą lub najkrótszą trasą, zgodnie z Kryterium wyboru przewoźnika/LSP ustalonym w sesji Tworzenie planu (fmlbd0280m000). Przykład Ciężarówka pokonuje trasę z Amsterdamu do Genewy, miastem pośrednim jest Paryż. Trasa standardowa składa się z miast: Amsterdam - Paryż - Genewa. Częstotliwość realizacji na trasie standardowej wynosi raz dziennie w każdym dniu tygodnia. Zlecenia przewozu FO001 i FO002 wymagają transportu po trasie standardowej. Towary ze zlecenia FO001 są przewożone z Amsterdamu do Paryża, a te ze zlecenia FO002 z Paryża do Genewy. Data załadunku zleceń FO001 i FO002 to 10 września 2003, a ich ostatnia data rozładunku to 12 września 2003 o 9:00 rano. Zlecenia FO001 i FO002 można połączyć w celu utworzenia:
W przypadku braku tras standardowych dla adresów ze zleceń przewozu, dla których tworzony jest plan załadunku przy użyciu metody planowania konsolidacji, linie zlecenia są planowane jako wysyłki bezpośrednie. Użycie tras standardowych nie jest obowiązkowe. Jednakże po zdefiniowaniu tras standardowych i przy użyciu metody konsolidacji do planowania można tworzyć załadunki i wysyłki (jak pokazano w poprzednim przykładzie). Pooling W tej metodzie planowania uwzględnia się wiele ustalonych adresów takich jak centra dystrybucji, porty itd. W takim przypadku trasa transportu zazwyczaj składa się z kilku części. W jednej części wysyłki podróżują w ten sam sposób i zabrane są razem, aby dotrzeć do swoich miejsc przeznaczenia lub do punktów dystrybucji. W punktach dystrybucji wysyłki przenosi się do różnych środków transportu, aby zostały zabrane do ostatecznych miejsc docelowych. Przykład Pierwsza wysyłka z 50 rowerami została wysłana z Amsterdamu do Nowego Jorku, druga wysyłka z 50 rowerami – z Amsterdamu do Filadelfii, a trzecia wysyłka z 20 rowerami – z Amsterdamu do Pittsburga. Pierwszą częścią trasy transportowej jest Amsterdam – Rotterdam. Rotterdam to punkt zbiorczy, w którym rowery są ładowane na statek. W punkcie dystrybucji w Nowym Jorku rowery zostają rozładowane ze statku i załadowane na ciężarówki, i zabrane do ostatecznych miejsc docelowych w Nowym Jorku, Filadelfii i Pittsburgu. Plany tras Metoda zbiorcza, czyli pooling wykorzystuje plany trasy do tworzenia załadunków i wysyłek. W przypadku użycia tej metody do planowania oraz gdy nie określono żadnego planu trasy w zleceniach przewozu, dla których tworzony jest plan załadunku, mechanizm tworzenia załadunku szuka planu trasy zawierającej adresy ze zleceń przewozu, dla których tworzony jest plan załadunku. Jeżeli odnaleziono wiele planów trasy, mechanizm tworzenia załadunku wybiera plan z najtańszą, najszybszą lub najkrótszą trasą, zgodnie z Kryterium wyboru przewoźnika/LSP ustalonym w sesji Tworzenie planu (fmlbd0280m000). Wysyłki z planami trasy o identycznych częściach głównych są gromadzone w części głównej. Plany tras są połączone z adresami. Informacje adresowe są zdefiniowane w sesji Adresy (tccom4530m000). W poprzednim przykładzie część Amsterdam – Rotterdam jest częścią wstępną, a część Rotterdam – Nowy Jork jest częścią główną. Części Nowy Jork – Filadelfia oraz Nowy Jork – Pittsburg są częściami dalszymi. Dla części dalszych wysyłki można łączyć w oddzielne załadunki jako wysyłki bezpośrednie (jak w poprzednim przykładzie). Jeżeli adresy ze zlecenia pierwotnego pokrywają się z planem trasy, to plan trasy zostanie dodany do nagłówka zlecenia przewozu i stanie się wartością domyślną w liniach zlecenia przewozu. Zlecenia przewozu o takich samych planach trasy łączone są w wysyłki i załadunki. Trasy standardowe dla części planu trasy Trasy standardowe można zdefiniować dla części planu trasy, o ile adresy z części trasy zawarto w trasie standardowej. Jeżeli trasą standardową miałaby być trasa Nowy Jork – Filadelfia – Pittsburg, to nie byłoby potrzeby przenoszenia wysyłek do osobnych załadunków w osobnych ciężarówkach. W takim przypadku wysyłki mogłyby być załadowane do jednej ciężarówki jeżdżącej po trasie standardowej. Uwaga Planowanie jest dokładniejsze jeśli dla zleceń przewozu zostaną wprowadzeni przewoźnicy i/lub zostanie zdefiniowany przewoźnik i kombinacje grup środków transportu z określonymi kategoriami transportu oraz zostaną zdefiniowani przewoźnicy i kategorie transportu dla tras standardowych i planów trasy. Dzięki temu mechanizm tworzenia załadunku nie może wybrać niepożądanego przewoźnika oraz kombinacji grup środków transportu, np. transportu statkami, gdy wymagany jest transport ciężarówkami.
| |||