Słownik pakietu CFaktywne Jeżeli to pole wyboru jest odznaczone, cecha, opcja, zasoby nie mają już być używane. Nieaktywne cechy, opcje, zasoby mogą być przekazywane do innych klas, ale po przekazaniu pozostają nieaktywne. BOM podstawowe Zbiór elementów wg pozycji podstawowej, z których warianty produktu mogą być utworzone. Podstawowe zestawienie materiałowe stanowi podstawę wariantu zestawienia materiałowego tworzonego podczas konfigurowania/generowania wariantu produktu. Dla każdej linii (składnika) BOM może mieć zastosowanie reguła kryterium. cecha Cecha charakterystyczna klasy konfiguracji. Może to być dowolny rodzaj właściwości, który posiada jakąś wartość. Przykładem cechy jest kolor. Cechy klasy mogą być:
![[...]](../images/tr_graph_glossary_configurationmodel_feature.jpg) Uwaga Z klasą można połączyć dowolną ilość cech. Z cechą można połączyć tylko jedną opcję. cecha pakietowa Cecha przydzielona opcji innej cechy. Przykład ![[...]](../images/tr_graph_glossary_packagedfeature.jpg) Cecha produktu wg pozycji podstawowej Cechy produktu wg pozycji podstawowej to zależne od pozycji cechy pozwalające na utworzenie wariantów produktu. Cecha złożona Cecha, która składa się z serii dwóch lub więcej cech. Przykład Cecha Adres, służąca identyfikacji budynku, jest identyfikowana a pomocą kombinacji cech Kod pocztowy i Numer domu. Komb(adres,<kod-pocztowy, numer-domu>) W tym przykładzie cechy kod pocztowy i numer domu są połączonymi częściami cechy. cenniki podstawowe Cenniki podstawowe tworzą podstawę obliczania cen dla określonych wariantów produktu. Cena jest obliczana osobno dla każdej pozycji podstawowej z zestawienia materiałowego. Dla każdej linii operacji może mieć zastosowanie reguła kryterium. Część złożonej cechy Cecha, która składa się z serii dwóch lub więcej cech. Przykład Cecha adresu, która służy identyfikacji budynku. Budynek jest identyfikowany poprzez kombinację kodu pocztowego i numeru domu. Dane pozycji podstawowej Dane pozycji podstawowej stanowią podstawę danych pozycji dla wariantu, tworzonych podczas konfiguracji/generowania wariantu produktu. Dla każdego elementu danych pozycji podstawowej może mieć zastosowanie reguła kryterium. data obowiązywania Data rozpoczęcia okresu ważności jednostki. W przypadku kontroli wydajności, data odniesienia jest sprawdzana względem daty obowiązywania. Jeżeli data odniesienia jest większa lub równa dacie obowiązywania, jednostka konfiguracji jest ważna. data odniesienia Data określona przez użytkownika, która służy do sprawdzania ważności zleceń zmiany i jednostek konfiguracji takich jak:
W przypadku kontroli wydajności, data odniesienia jest sprawdzana względem daty obowiązywania i daty ważności. Jeżeli data odniesienia jest większa lub równa dacie obowiązywania, jednostka konfiguracji jest ważna. Jeżeli data odniesienia jest większa lub równa dacie ważności, to jednostka konfiguracji jest już nieważna. data ważności Data końca okresu ważności danej jednostki. W przypadku kontroli wydajności data odniesienia jest sprawdzana względem daty ważności. Jeżeli data odniesienia jest większa lub równa dacie ważności, to jednostka konfiguracji jest już nieważna. domena wartości opcji Specyfikacja możliwych wartości, które może posiadać cecha. Filtr dziedziczenia Dziedziczenie jest kontrolowane za pomocą filtrów dziedziczenia. Filtry ograniczają przekazywanie dostępnych cech i opcji do przejętych klas. Przykładowo widok konstrukcyjny używa cech, których nie używa się w widoku marketingowym. Aby ograniczyć liczbę cech i opcji, które mogą zostać przekazane z widoku konstrukcyjnego do widoku marketingowego, należy określić filtr dziedziczenia. filtr obiektów Reguła lub wyrażenie kryterium konfiguracji, używane w celu wyboru pojedynczego obiektu (jeśli zastosowano do obiektu) lub zestawu obiektów (jeśli zastosowano do zbioru obiektów). W przypadku reguły kryterium konfiguracji, tylko część warunku jest zawarta w kryterium konfiguracji, natomiast jeśli chodzi o wyrażenie kryterium konfiguracji zmienna środowiskowa SelectObject musi być ustawiona po oszacowaniu (złożonej) kalkulacji. grupa kryterium konfiguracji Wybrane kryterium konfiguracji należy do grupy kryterium konfiguracji, które dzielą podobne cechy charakterystyczne. identyfikacja zdarzenia konfiguracji Kryteria są używane jako metody zdarzenia. Jednym wystąpieniem metody zdarzenia jest zdarzenie naciśnięcia przycisku. Aby powiązać metodę zdarzeń typu zdarzenia Naciśnij przycisk ze składnikiem interfejsu użytkownika, zdarzenie klasy musi być określone. Każde zdarzenie klasy jest identyfikowane za pomocą Identyfikacji zdarzenia konfiguracji. ID tablicy cennika Kody prezentujące zbiór wartości opartych na dwóch wielkościach fizycznych. Wartości te są wartościami osi X i Y z macierzy cennika. Maksymalna liczba wartości na ilość fizyczną to 24. ID wariantu produktu Kody wariantów produktu pozwalają zidentyfikować oddzielne warianty produktu. ikona przeglądarki obiektów Mapa bitowa używana w celu reprezentacji w przeglądarce obiektów. Np.:
Ikony otwartego i zamkniętego folderu mogą być używane przez składnik widoku konfiguracji typu widoku kategorii. Aplikacja może być używana przez składnik widoku konfiguracji typu widoku konfiguracji. język Kod języka, w którym napisano opis. kategoria cechy Grupa definiowana przez użytkownika zawierająca cechy klasyfikowane na podstawie ich podobnych cech charakterystycznych. Kategoria cech służy uproszczeniu pobierania cech. klasa klasa aplikacji Reprezentacja tablicy relacji, skupiona na obiektach. Sesja w LN, gdzie przechowywane dane są przypisane do klas, i które używane są w pakiecie Konfigurator. klasa aplikacji BAAN Reprezentacja tablicy relacji, skupiona na obiektach. Klasa aplikacji LN zapewnia łatwy dostęp z pakietu Konfigurator do informacji przechowywanej w bazie danych LN. Klasy aplikacji LN pośredniczą między tablicami relacji LN i klasami konfiguracji obiektów. klasa instancyjna Można utworzyć instancję jednego lub większej ilości obiektów. klasa konfiguracji Grupa obiektów o podobnych cechach charakterystycznych. Przykładowo klasa Osoba może składać się z obiektów Pan Kowalski, Pani Kowalska i Dr Kowalski. Klasa może zawierać połączone dane, np. Imię, i Data urodzenia. Klasa może także zawierać powiązaną logikę aplikacji. Przykładowo Wiek może być liczony na podstawie daty bieżącej i Daty urodzenia. Klasa zależna Istnienie obiektu, który ma źródło w klasie zależnej, zależy od istnienia innego obiektu. Przykładem jest relacja BOM, która nie może istnieć samodzielnie. Istnienie relacji BOM zależy od istnienia pozycji, z którą jest ono powiązane. Jeżeli ta pozycja zostanie usunięta, wszystkie relacje BOM również są usuwane. Komunikat walidacji konfiguracji Komunikaty systemowe pokazujące reguły kryteriów podczas konfiguracji. Reguły te stanowią część tekstów kryterium pod postacią kodów lub tekstu. Komunikaty walidacji kryterium odnoszą się wyłącznie do sekcji kryterium typu Walidacja. komunikat walidacji kryterium konfiguracji Komunikat zdefiniowany w jednym lub większej ilości języków, którego można używać jako wyrażenie kryterium konfiguracji i który jest pokazywany użytkownikowi podczas procesu konfiguracji. kontrola wydajności Sposób sprawdzania ważności jednostek modelowanych przez Konfigurator. Prawie każda jednostka modelowana przez Konfigurator posiada datę obowiązywania i datę ważności, które definiują okres ważności jednostki. Jeżeli określono datę odniesienia, można sprawdzić, czy jednostka jest ważna. Jeżeli data obowiązywania to B, a data odniesienia to C, jednostka modelowana przez Konfigurator jest nieważna. Jeżeli data ważności to B, a data odniesienia to C, jednostka modelowana przez Konfigurator jest ważna w przedziale (C <-> B). ![[...]](../images/tr_graph_glossary_effectivitycontrol.jpg) Przykład ![[...]](../images/tr_graph_glossary_effectivitycontrol_example.jpg) Jeżeli data obowiązywania to A, a data odniesienia to C, jednostka modelowana przez Konfigurator jest ważna. Kryteria wg pozycji podstawowej Kryteria wg pozycji podstawowej to reguły kryterium dotyczące użytkowania cech produktu (posiadanych przez opcje cech produktu) celem tworzenia wariantów produktu. kryterium konfiguracji Wyraża logikę aplikacji, która kontroluje lub wykonuje operację. Jedna aplikacja stanowi przetłumaczenie wymagań klienta na strukturę produktu wariantu. Kryterium wskazuje składniki i operacje, które zostaną użyte w przypadku określonego wariantu produktu. kryterium zasobów Kryterium, które ogranicza wartość zasobów konfiguracji poprzez określenie wartości minimalnej i maksymalnej dla wybranej cechy. metoda klasy Wyrażenie kryterium konfiguracji zawierające część logiki aplikacji powiązanej z klasą konfiguracji. metoda zdarzeń Reguła lub wyrażenie kryterium konfiguracji, używane w celu zawarcia, wykluczenia i wyboru opcji. Wyrażenia metody zdarzeń mogą posłużyć celem przeprowadzenia dowolnej kalkulacji lub aktualizacji, jeśli wystąpią zdarzenia takie jak utwórz, pobierz, zapisz, itd. model Zbiór klas konfiguracji. Klasa to grupa obiektów o podobnych cechach charakterystycznych. model konfiguracji Zbiór klas konfiguracji. Klasa to grupa obiektów o podobnych cechach charakterystycznych. nadrzędne zlecenie zmiany Warunek określany w części głównej drzewa przy tworzeniu zestawienia zleceń zmiany. W ten sposób zlecenie zmiany można synchronizować, ponieważ wszystkie zlecenia zmiany stają się obowiązujące, jeżeli warunek określony w uwadze głównej ma wartość prawdziwą. numer kolejny Numer określający kolejność. Numer określający kolejność, w której:
numer linii Numer określający kolejność, w której rekordy są wyświetlane w sesji poglądowej. obiekt Pojedynczy egzemplarz (albo wystąpienie) klasy. obiekt klasy aplikacji Specyfikacja określonego obiektu (egzemplarza) klasy. Obiekt klasy aplikacji można porównać z określonym rekordem (wystąpieniem) w tablicy. opcja Predefiniowana wartość cechy. Cecha: Kolor podstawowy Opcje cechy: Czerwony, Zielony lub Niebieski Uwaga Tylko cechy, które posiadają listę domen, mogą mieć opcje. Wszystkie cechy o innym typie domeny mają wartości opcji. Opcje cechy produktu Z tym elementem nie jest powiązany żaden temat pomocy. Opcje cechy produktu Opcje dla cechy produktu określające cechę produktu, Opis opcji wg cechy produktu Opisy aspektów cech produktu. Opisy cechy produktu Opisy aspektów cech produktu w danym języku. pakiet opcji Pakiet opcji definiuje implikację pomiędzy wartością opcji a wartościami opcji innej cechy. Przykładem pakietu opcji może być cecha „edycja”. Cecha ta zawiera dwie predefiniowane opcje: standardowa i luksusowa. Dodatkowo do tych dwóch cech istnieją jeszcze cechy szyberdach i klimatyzacja. Obie cechy posiadają dwie predefiniowane wartości: tak i nie. Pakiet opcji może zostać teraz zdefiniowany tak, aby edycja luksusowa wskazywała obecność zarówno szyberdachu, jak i klimatyzacji. Z drugiej strony inny pakiet opcji może wskazywać, że edycja standardowa nie zawiera szyberdachu ani klimatyzacji. Formalnie może to być wyrażone przez dwa pakiety opcji X i Y. X: (edycja, luksusowa) -> {(szyberdach, tak), (klimatyzacja, tak)} Y: (edycja, standardowa) -> {(szyberdach, nie), (klimatyzacja, nie)} Pakiety opcji mogą być w dwóch typach: Komercyjny, Techniczny. Te typy wpływają jedynie na sposób wykorzystania pakietu opcji. Pakiety komercyjne są widoczne dla użytkownika, ponieważ mają one znaczenie komercyjne. Techniczne pakiety opcji mają tylko zastosowanie techniczne i dlatego te opcje nie pojawiają się w interfejsie użytkownika. pakiet opcji Sposób definiowania połączenia między jedną lub większą ilością wartości opcji innej cechy. Pakiet opcji może zostać teraz zdefiniowany tak, aby edycja luksusowa wskazywała obecność zarówno szyberdachu, jak i klimatyzacji. Z drugiej strony inny pakiet opcji może wskazywać, że edycja standardowa nie zawiera szyberdachu ani klimatyzacji. Formalnie może to być wyrażone przez dwa pakiety opcji X i Y. X: (edycja, luksusowa) -> {(szyberdach, tak), (klimatyzacja, tak)} Y: (edycja, standardowa) -> {(szyberdach, nie), (klimatyzacja, nie)} Pakiety opcji mogą być w dwóch typach: Komercyjny i Techniczny. Te typy wpływają jedynie na sposób wykorzystania pakietu opcji. Pakiety komercyjne są widoczne dla użytkownika, ponieważ mają one znaczenie komercyjne. Techniczne pakiety opcji mają tylko zastosowanie techniczne i dlatego te opcje nie pojawiają się w interfejsie użytkownika. Przykład Edycja cechy z dwiema predefiniowanymi opcjami: standardowa i luksusowa. Dodatkowo do tych dwóch cech istnieją jeszcze cechy szyberdach i klimatyzacja. Obie cechy posiadają dwie predefiniowane wartości: tak i nie. podgląd konfiguracji Definicja interfejsu użytkownika składająca się ze struktury menu i okien dialogowych wyświetlanych w przeglądarce obiektów. Menu składa się ze składników podglądu konfiguracji. Hierarchia pomiędzy tymi składnikami jest definiowana przez relacje składników podglądu konfiguracji. Okno dialogowe składa się ze składników interfejsu użytkownika. Hierarchia pomiędzy tymi składnikami jest definiowana przez relacje składników interfejsu użytkownika. Uwaga Podgląd konfiguracji zawiera odniesienie do pierwszego (pierwotnego) składnika podglądu konfiguracji. podstawowa tablica decyzyjna Dwuwymiarowa reprezentacja danych. Na dwóch osiach tablicy można wprowadzić różne cechy. Te wartości wejściowe skutkują pojedynczą wartością wyjściową określaną przez metodę wyszukiwania zdefiniowaną dla obu osi. Podstawowa tablica decyzyjna może przedstawić dane następujących typów:
przeglądarka obiektów Interfejs użytkownika w pakiecie Konfigurator. W przeglądarce obiektów można przeglądać i obsługiwać dane pakietu Konfigurator i skonwertowane dane LN tak jak w przeglądarce. W platformie Konfigurator można zdefiniować sposób przedstawiania danych przez przeglądarkę obiektów. reguła kryterium konfiguracji Proste wyrażenie jeśli-to. Za pomocą tego wyrażenia można zawrzeć, wyłączyć lub wybrać opcje w zależności od warunku. Objaśnienie każdej części tej funkcji. Część warunkowa Część warunkowa to wyrażenie warunkowe, które mówi, w jakich okolicznościach opcje powinny zostać włączone, wykluczone lub wybrane. Część warunkowa sprawdza cechę względem określonej wartości opcji. Część włączenia Część włączenia to ta część reguły kryterium konfiguracji, która wyraża, które opcje powinny zostać wybrane. Jeżeli jest to nieprawda, kryterium konfiguracji zostało naruszone. Część wyłączenia Część wyłączenia to ta część reguły kryterium konfiguracji, która wyraża, które opcje nie powinny zostać wybrane. Jeżeli jest to nieprawda, kryterium konfiguracji zostało naruszone. Część wyboru Część wyboru to ta część reguły kryterium konfiguracji, która wyraża, które opcje zostaną wybrane. To kryterium konfiguracji nie powinno być naruszone, ponieważ wybór opcji będzie wymuszony. Innymi słowy, opcje zostaną zdefiniowane. Ogólny format wyrażenia jeśli-to to: JEŚLI <część warunkowa> TO WŁĄCZ <część włączenia> WYŁĄCZ <część wyłączenia> WYBIERZ <część wyboru> Relacja dziedziczenia Relacja dziedziczenia istnieje pomiędzy dwiema klasami. Celem relacji jest umożliwienie ponownego użycia struktury danych i logiki aplikacji obiektów powiązanych klas. Aplikacja dziedziczenia relacji pomiędzy klasami skutkuje powstaniem super klas i podklas. Przejęta klasa to podklasa. Klasa oryginalna to superklasa. relacja składnika interfejsu użytkownika Jest to relacja nadrzędne-podrzędne, w której składniki interfejsu użytkownika zostają rozmieszczone, tak, by tworzyły okno dialogowe interfejsu użytkownika w przeglądarce obiektów. Przykładem jest schemat poniżej. Składniki Zakładka formatki 1, Zakładka formatki 2 i Zakładka formatki 3 są podrzędne względem Formatki nadrzędnej. Składniki Ramka 1 i Ramka 2 są podrzędne względem Zakładki formatki 1. I tak dalej. ![[...]](../images/tr_graph_glossary_uicomponentrelationship.jpg) W powyższym przykładzie widać składniki interfejsu użytkownika i ich relacje (nazywane relacjami składnika interfejsu użytkownika). relacja składnika widoku konfiguracji Jest to relacja nadrzędne-podrzędne, w której składniki widoku konfiguracji zostają rozmieszczone, tak, by tworzyły menu interfejsu użytkownika w przeglądarce obiektów. Przykładem jest schemat poniżej. Składniki Demonstracja, Struktura linii i Parametry są podrzędne względem nadrzędnego Menu głównego. Składnik Okno dialogowe demonstracji jest podrzędne względem nadrzędnej Demonstracji. Ponieważ jest to składnik widoku konfiguracji w typie klasy konfiguracji, która reprezentuje aplikację, jest to także najniższy poziom struktury menu. ![[...]](../images/tr_graph_glossary_configurationviewcomponent_example.jpg) Rola użytkownika Rola odgrywana przez użytkownika. Przykładami ról użytkownika mogą być marketing i serwisowanie. Użytkownicy, którzy odgrywają rolę serwisanta w obrębie organizacji, wybierają rolę serwisową aby uzyskać dostęp do pożądanych informacji w odpowiednim formacie. rola użytkownika konfiguracji Rola odgrywana przez użytkownika konfiguratora, np. rola marketingowa lub serwisanta. Użytkownicy, którzy odgrywają rolę serwisanta w obrębie organizacji, wybierają rolę serwisową aby uzyskać dostęp do pożądanych informacji w odpowiednim formacie. Do roli przypisane są uprawnienia użytkownika LN w obrębie modelu konfiguracji. Każdy użytkownik może posiadać wiele ról, a każda rola może odnosić się do wielu użytkowników. Jednak użytkownik może być aktywny (zalogowany) tylko w jednej roli naraz. Uwaga Rola konfiguracji jest połączona z normalnym użytkownikiem LN w module System zarządzania uprawnieniami w Narzędziach LN. Superużytkownicy posiadają wszystkie role użytkownika konfiguracji. sekcja kryterium konfiguracji Definiuje (jeśli dotyczy) kiedy należy oszacować kryterium konfiguracji. serwer modelu Zbiór klas przechowywanych na jednym komputerze w sieci. Na jednym komputerze może istnieć kilka serwerów modelu. Magazyn danych dla klasy w serwerze modelu nie musi być przechowywany na tym samym komputerze. Jeden serwer modelu może zawierać klasy z więcej niż jednego modelu koncepcyjnego. składnik interfejsu użytkownika Składnik okna dialogowego interfejsu użytkownika. Każdy składnik posiada własne cechy. Są składniki, które wpływają tylko na układ okna dialogowego interfejsu użytkownika (na przykład formatka, karta okna dialogowego, zakładka formatki i ramka), są też składniki, które obsługują dane (pole tekstowe, pole z rozwijaną listą, przycisk opcji). W powyższym schemacie widać składniki interfejsu użytkownika i ich relacje (nazywane relacjami składnika interfejsu użytkownika). Składnik okna dialogowego interfejsu użytkownika. Każdy składnik posiada własne cechy. Są składniki, które wpływają tylko na układ okna dialogowego interfejsu użytkownika (na przykład formatka, karta okna dialogowego, zakładka formatki i ramka), są też składniki, które obsługują dane (pole tekstowe, pole z rozwijaną listą, przycisk opcji). składnik widoku konfiguracji Jest to składnik stosowany w hierarchii widoku konfiguracji. Istnieją dwa typy składników widoku konfiguracji:
Składnik widoku konfiguracji typu klasy konfiguracji posiada dwa ważne odniesienia:
Przykład Struktura wariantu produktu Ścieżka konfiguracji śledzona w celu utworzenia wariantu produktu z podstawowej struktury produktu i wybranych opcji wariantu produktu. środowisko konfiguracji Środowisko konfiguracji określa relację pomiędzy serwerami aplikacji i serwerami baz danych. Baza danych znajduje się poza środowiskiem, a serwery (modelu) aplikacji znajdują się wewnątrz środowiska. Środowisko konfiguracji wyznacza następujące parametry:
Tablica cennika Tablice z cenami, które opierają się na wartościach fizycznej ilości na osi X oraz wartościach fizycznej ilości na osi Y. Technologia podstawowa Podstawa wariantu technologii tworzonej podczas konfigurowania/generowania wariantu produktu. Dla każdej linii operacji może mieć zastosowanie reguła kryterium. typ kryterium konfiguracji Określa gdzie i jak używane są kryteria konfiguracji. Typ metody klasy konfiguracji Określa dla których obiektów klasy kryteria mają zastosowanie. typ relacji Typy relacji między klasami opisują relacje, jakie istnieją pomiędzy klasami, są one przypisane na poziomie klas do stanu, z którym powiązane są obiekty tych klas. Typy relacji ułatwiają przekazywanie danych pomiędzy klasami. Przykładowo klasa Volvo posiada relację z trzema innymi klasami, tj. z klasami zależnymi Volvo samochody ciężarowe, Volvo furgonetki i Volvo samochody rodzinne. Typem relacji pomiędzy Volvo i wymienionymi klasami mogłoby być np. „Jeden z typów samochodów Volvo”. Klasy powiązane z klasą Volvo (np. klasa Kolor) mogą być przekazywane klasom Volvo samochody ciężarowe i Volvo samochody rodzinne. W rezultacie obie te klasy posiadają relację typu, który może się nazywać np. „Opcje kolorystyczne”. Zatem obiekty w obrębie klasy samochodów rodzinnych posiadają relację z obiektami w klasie koloru, np. Czerwony, Niebieski. Typ zasobów Typ zasobów określa, czy cecha klasy, z którą zasób jest połączony, funkcjonuje jako dostawca lub klient powiązanych zasobów. Cecha dostawy zwiększa wartość zasobów, natomiast cecha konsumencka ją zmniejsza. Jeżeli wartość zasobów ogranicza się do pewnego przedziału za pomocą cech minimalnych i maksymalnych, LN sprawdza, czy cecha dostawy nie przekracza maksymalnej wartości zasobów i czy cecha konsumencka nie przekracza minimalnej wartości. użytkownik konfiguracji Dowolny użytkownik pakietu Konfigurator. Użytkownik jest identyfikowany za pomocą jego nazwy zapisanej w środowisku LN. Użytkownicy pakietu Konfigurator są zawsze podzbiorem użytkowników LN. wartości opcji Wartość, którą można przypisać do opcji lub cechy. Tylko cechy, które posiadają listę domen, mogą mieć opcje. Wszystkie cechy o innym typie domeny mają wartości opcji. Uwaga W sesji Opcje cechy (cfcmd1110m000) wartość opcji jest specyfikacją opcji. Pole Wartość opcji można uzupełnić dowolnymi danymi w celu dalszego rozróżnienia opcji. Przykład Aby rozróżnić opcje koloru czerwonego, każdy kolor dostaje numer. W celu poznania cen opcji i kombinacji opcji można uzupełnić cenę w polu wartości opcji i obliczyć różne ceny w konfiguratorze. wartość opcji pakietu Opcja wybrana z listy lub wartość definiowana przez użytkownika przydzielona do cechy pakietu. wartość zasobów Podczas konfiguracji produktu mogą wystąpić zmiany wartości (na przykład wagi lub ceny) produktu w związku z wybranymi zmianami cech i opcji. Wartości zasobów pokazują te zmiany. Wartość pola może być wyrażona jako:
wersja Służy identyfikacji jednostek, które różnią się nieco od poprzednio utworzonej jednostki podstawowej. wersja kryterium konfiguracji Wersja kryterium konfiguracji. Reguła i wyrażenie kryterium konfiguracji są połączone z wersją kryterium konfiguracji. Aby współpracować z wersjami kryterium konfiguracji, Konfigurator musi mieć włączoną kontrolę wersji. Tylko jedna wersja kryterium może być aktywna w jednym czasie. własność Specyfikacja modelu konfiguracji, do którego należy wybrana pozycja. Pozycja może reprezentować:
właściciel Użytkownik LN, który utworzył lub zmodyfikował jednostkę Konfigurator. właściwości klasy aplikacji BAAN Kolumna (lub właściwość) tablicy relacji LN, z którą cecha jest powiązana w klasie aplikacji LN. właściwość klasy aplikacji Jeśli klasa jest powiązana z klasą aplikacji LN, wszystkie pola tablicy LN mają nazwę właściwości. Każda właściwość jest związana z jakąś cechą. wsparcie wielu języków Konfigurator wykorzystuje to narzędzie w celu definiowania i obsługi opisów jednostek w wielu językach. wyrażenie kryterium konfiguracji Blok kodu źródłowego w Visual Basic w celu przeprowadzenia „złożonych” operacji. zależny Serwer modelu jest zależny od innego serwera modelu, jeżeli odnosi się on do innego serwera modelu w tym samym modelu koncepcyjnym. Przykład ![[...]](../images/tr_graph_glossary_dependent_example.jpg) Model koncepcyjny jest dzielony pomiędzy dwoma serwerami modelu (A i B) na dwóch różnych komputerach. Serwer modelu A składa się z klas 1, 2 i 3, a serwer modelu B składa się z klas 4, 5 i 6. Serwer modelu A odnosi się do klasy 4 (w serwerze modelu B). Ponieważ każdy serwer modelu jest kompilowany oddzielnie, serwer modelu B musi być skompilowany przed serwerem modelu A. Oznacza to, że serwer modelu A jest zależny od serwera modelu B. zasoby konfiguracji Zmienna definiowana przez użytkownika połączona z cechą, która może zmienić wartość. Na ogół należy zdefiniować zasoby konfiguracji przed przypisaniem ich do cechy. Dzięki temu można ponownie wykorzystać zasoby. Uwaga Wartość cechy połączonej z zasobami konfiguracji może być ograniczona przez kryterium zasobów. To kryterium określa wartość minimalną i maksymalną cechy. Zasób Służy do przydzielania dodatkowych wartości do cechy. Przykładowo przy wyborze klimatyzacji jako dodatkowa cecha, zasoby Cena samochodu oraz Waga samochodu zwiększają się. Dlatego wartość zasobu zależy od wybranych cech. Zdarzenie klasy konfiguracji Zdarzenie to część logiki aplikacji (na przykład Oblicz wiek), które zachodzi np. po kliknięciu przycisku. Zdarzenie konfiguracji jest identyfikowane za pomocą identyfikacji zdarzenia konfiguracji. zlecenie zmiany Sposób ograniczenia lub wydłużenia ważności. Ma to zastosowanie dla następujących jednostek:
Zlecenie zmiany może opierać się na opcjach lub na dacie. Jeżeli zlecenie zmiany bazuje na dacie, data ważności lub obowiązywania w połączeniu z datą odniesienia określają, czy zlecenie zmiany jest ważne. Zlecenia oparte na opcjach służą do wyrażenia warunków w zakresie wartości opcji. Przykładowo zlecenia zmiany obowiązuje po osiągnięciu pewnego numeru seryjnego lub obowiązuje tylko dla pewnych numerów seryjnych. zlecenie zmiany Zlecenia zmiany służą do ograniczania lub wydłużania ważności. Zlecenia zmiany służą do ograniczania lub wydłużania ważności:
Zlecenie zmiany może opierać się na opcjach lub na dacie. Jeżeli zlecenie zmiany bazuje na dacie, data ważności lub obowiązywania w połączeniu z datą odniesienia określają, czy zlecenie zmiany jest ważne.
| |||