Użycie planów tras

Plan trasy to sieć adresów załadunku i rozładunku, z których jeden jest punktem zbiorczym. Plan trasy może składać się z wielu części. Części planu trasy są zdefiniowane w sesji Części planu trasy (fmfoc1151m000), którą można uruchomić w odpowiednim menu w sesji Plany tras (fmfoc1150m000).

Plany tras połączone są z adresami. Informacje adresowe są zdefiniowane w sesji Adresy (tccom4530m000).

W przypadku zastosowania algorytmu pooling mechanizm tworzenia załadunku korzysta z ustawień pola kryterium wyboru przewoźnika w celu wyszukania planu trasy o adresach zgodnych z adresami zlecenia przewozu. W tym celu mechanizm tworzenia załadunku sprawdza przewoźników, aby znaleźć plany trasy połączone z przewoźnikami. Mechanizm tworzenia załadunku korzysta następnie z planu trasy do określenia załadunków i wysyłek.

Plan trasy można również dodać ręcznie do zlecenia przewozu lub linii zlecenia przewozu. W przypadku wprowadzenia planu trasy w nagłówku zlecenia przewozu trasa ta traktowana jest jako wartość domyślna w liniach zlecenia przewozu. Domyślny plan trasy można nadpisać w linii zlecenia przewozu. Mechanizm tworzenia załadunku korzysta z planu trasy wprowadzonego w linii zlecenia przewozu do utworzenia planu załadunku, niezależnie od użytego algorytmu planowania.

Jeżeli zlecenie przewozu posiada trasę, to wszystkie plany trasy zdefiniowane dla trasy są brane pod uwagę podczas wyboru planu trasy.

W przypadku wprowadzenia różnych planów trasy w liniach zlecenia przewozu, mechanizm tworzenia załadunku tworzy osobne załadunki dla każdego z planów trasy. Dlatego też, jeżeli mechanizm tworzenia załadunku ma obliczyć najbardziej wydajną trasę, to pole Plan trasy w liniach zlecenia przewozu musi zostać puste. Jeżeli trzeba użyć konkretnego planu trasy, niezależnie od planów trasy wyszukanych przez mechanizm tworzenia załadunku, to należy ręcznie wpisać plan trasy w liniach zlecenia przewozu.

Plany tras są również używane jako kryterium grupowania zleceń przewozu; można je uwzględnić w tablicy planowania.

Części planu trasy

Wstępne, główne i dalsze części planu używane są w trasach z wieloma środkami transportu, gdzie używany jest algorytm planowania zbiorczego (pooling).

Część wstępna jest pierwszą częścią trasy, gdzie towary są zbierane i transportowane do punktu zbiorczego, takiego jak lotnisko, stacja kolejowa lub port.

Część główna zaczyna się w punkcie zbiorczym, a kończy w pośrednim miejscu docelowym. Celem pośrednim jest centrum dystrybucji. W punkcie zbiorczym towary z części wstępnej ładowane są do samolotu/statku/pociągu/ciężarówki i dostarczane do centrum dystrybucji.

Część dalsza obejmuje punkty od celu pośredniego do ostatecznego miejsca docelowego. W celu pośrednim towary przenoszone są z samolotu do ciężarówek, aby dostarczyć je do ostatecznego miejsca docelowego.

Plan trasy może składać się z wielu części wstępnych i dalszych, ale tylko z jednej części głównej.

Przykład

Pewne towary mają być przetransportowane z Amsterdamu do Hajdarabadu, inne towary - z Hagi do Hajdarabadu wg następujących tras:

Amsterdam - Rotterdam - Bombaj - Hajderabad oraz Haga - Rotterdam - Bombaj - Hajderabad. W tym przypadku części planu trasy wyglądałyby następująco:

Część wstępna: Amsterdam - Rotterdam oraz Haga - Rotterdam (transport ciężarowy). Część główna: Rotterdam - Bombaj (transport lotniczy). Część dalsza: Bombaj - Hajderabad (transport ciężarowy).

Należy zwrócić uwagę, że plan trasy ma dwie części wstępne.

Identyfikacja części: linie i numery kolejne

Części planu trasy są identyfikowane wg numerów linii i numerów kolejnych. Plan trasy zawiera jedną część główną oraz może posiadać wiele części wstępnych i/lub dalszych. Części wstępne i dalsze planu trasy mogą (ale nie muszą) występować w tej samej kolejności, co pokazano na poniższym schemacie. Części planu trasy będące w kolejności mogą otrzymać ten sam numer linii lecz muszą mieć różne numery kolejne. Dla części wstępnych i dalszych linie, które nie są w kolejności muszą mieć różne numery.

[...]

Legenda

  • A – X: miasta, w których D i E są portami.
  • 10, 1: numer linii, numer kolejny

Części od A do B, od B do C i od C do D są częściami wstępnymi. Części te następują kolejno po sobie. Można zatem przydzielić tym częściom te same numery linii oraz rosnące numery kolejne. W schemacie numer linii wynosi 10, a numery kolejne to 1, 2 i 3.

Część od X do D to kolejna część wstępna, ale ma ona inny punkt początkowy i podąża inną trasą do punktu D.

Część od D do E to część główna. Numer linii wynosi 10, a numer kolejny to 1. Ponieważ występuje tylko jedna część główna, numery linii i numery kolejne nie są istotne.

Części od E do G oraz od G do H są częściami dalszymi. Części te następują kolejno po sobie. Można zatem przydzielić tym częściom te same numery linii oraz rosnące numery kolejne. W schemacie numer linii wynosi 10, a numery kolejne to 1 i 2. Część od E do F to kolejna część dalsza, ale podąża ona inną trasą i ma inne miejsce docelowe. W diagramie ma ona numer linii 20, a numer kolejny to 1.

Powiązane tematy