Alokacja
Alokacja umożliwia przydzielanie wartości z kont źródłowych do kont docelowych. Przykładowo: za pomocą alokacji można dodawać kwoty budżetowe do wielu jednostek i organizacji jednocześnie albo przenosić kwoty budżetu między organizacjami w ramach jednej operacji.
Poziom alokacji składa się z co najmniej jednego kroku alokacji. Każdy krok alokacji składa się z co najmniej jednego parametru. Parametr to określona dla konta konfiguracja transformacji danych. Kroki na poziomie alokacji nie są ogólnie powiązane; krok to w pełni skonfigurowana definicja alokacji. Alokacje wieloetapowe są obsługiwane poprzez zdefiniowanie kroków alokacji na różnych poziomach alokacji.
Alokacja obejmuje trzy główne składniki:
- Źródło
- Wskaźnik (opcjonalnie)
- Cel
- Źródło
- Źródłem alokacji jest kwota do przydzielenia i jej lokalizacja w bazie danych.
- Wskaźnik
- Wskaźniki są opcjonalne. Wskaźnik określa sposób dystrybucji przydzielonej kwoty. Jeżeli wskaźnik nie jest używany, kwoty można przydzielić tylko w określonych proporcjach. Za pomocą wskaźników wartości można przydzielić np. zgodnie z liczbą pracowników, wykorzystaniem licencji, powierzchnią, przychodem itd.
- Cel
- Cel alokacji określa miejsce alokacji kwoty.
Zdefiniowane alokacje można uruchamiać według cyklu konfiguracji, wersji, jednostki, roku i poziomu alokacji lub kroku.
Alokacja jest procesem składającym się z trzech lub czterech kroków, zależnie od tego, czy używany jest wskaźnik. Poniżej przedstawiono te kroki:
- Opcjonalnie, aktywuj wskaźnik
- Zidentyfikuj istniejące dane lub utwórz wskaźniki ręczne
- Skonfiguruj alokację
- Zdefiniuj kroki alokacji
- Określ parametry, aby zdefiniować źródło alokacji, wskaźnik i cel
- Uruchom alokację
- Wyświetl wyniki alokacji w raportach alokacji