Hiperbloki

Przegląd

Hiperblok to obiekt wykorzystywany do wyświetlania elementów listy w raporcie.

Domyślnie hiperbloki składają się z kluczowej komórki wyjściowej i komórki wartości. Kluczowa komórka wyjściowa zawiera odwołanie do listy, na której oparty jest hiperblok. W przypadku list relacyjnych kluczowa komórka wyjściowa zawiera pierwszą kolumnę danych relacyjnych.

Komórka wartości jest pusta i można rozszerzać ją w pionie i poziomie poprzez przeciąganie jej krawędzi. W komórce wartości tworzy się formuły, które zwracają dane.

W przeciwieństwie do obiektów listy, takich jak pola kombi, hiperblok wyświetlany jest wyłącznie w Trybie projektowania. W Trybie widoku komórka wartości jest kopiowana jednorazowo dla każdego elementu listy. Wyświetlany jest każdy element. Jeżeli komórka wartości zawiera formułę, wartość jest obliczana dla każdego elementu listy i wyświetlana. Chociaż sam hiperblok nie jest wyświetlany w Trybie widoku, można zastosować dla niego obramowanie. W Trybie widoku obramowanie jest wyświetlane wokół każdego elementu i wartości.

Hiperbloki można na siebie nakładać tak, aby miały wspólną komórkę wartości. W Trybie widoku listy, na których oparte są hiperbloki, tworzą osie raportu.

Można również zagnieżdżać hiperbloki tak, aby jeden hiperblok całkowicie obejmował jeden inny hiperblok albo ich większą liczbę.

Wiele komórek wyjściowych

Można utworzyć dodatkowe komórki wyjściowe, z których każdej można nadać osobne ustawienia. Stosowanie wielu komórek wyjściowych służy do wyświetlania wielu kolumn z relacyjnego źródła danych bez używania osobnych formuł RDB.

Hiperbloki oraz listy globalne i lokalne

Hiperbloki mogą zawierać listy lokalne lub globalne. Zmiany definicji listy lokalnej wpływają wyłącznie na raport, w którym ta lista jest wykorzystywana. Zmiany list globalnych wpływają na wszystkie raporty, w których dana lista jest wykorzystywana.

Listy w strukturze bazy danych są listami globalnymi. Gdy przeciągnie się je na arkusz, aby utworzyć hiperblok, są one kopiowane do list lokalnych. Aby połączyć hiperblok z listą globalną, podczas przeciągania przytrzymaj klawisz <Ctrl>.

Podczas tworzenia hiperbloku przy użyciu okna dialogowego Tworzenie hiperbloku, można wybrać, czy lista ma być lokalna czy globalna.

Podwójne dane wyjściowe hiperbloków

Hiperblok wyświetla elementy listy. W oknie dialogowym Formatowanie hiperbloku określa się sposób wyświetlania elementów przy użyciu niżej wymienionych opcji.

• Nazwa unikatowa
• Podpis
• Atrybut
• Zdefiniowane przez użytkownika: Otwiera okno dialogowe Edytowanie formuły
• Specjalny format ciągu: Otwiera okno dialogowe Specjalny format ciągu

Nazwa unikatowa to nazwa elementu utworzonego przez dostawcę ODBO, która jest wymagana w formułach. Jednakże, często dużo wygodniej jest pracować z podpisami. W związku z tym podpis jest domyślnie wybierany podczas tworzenia hiperbloku.

Opcje nazwy unikatowej i podpisu można również określić poprzez użycie formatu tekstowego w kluczowej komórce wyjściowej. Kliknięcie prawym przyciskiem myszy kluczową komórkę wyjściową i wybierz Formatuj komórki. Domyślnie kategorią na karcie Format liczbowy jest Tekst, wybrany format to „~”. Zmień format na „@”, aby wyświetlane były nazwy unikatowe.

Jeżeli formuła zwraca nazwę unikatową, ale chcesz, aby wyświetlany był podpis, użyj formatu tekstowego „~” w komórce zawierającej formułę.

Formatowanie zawartości hiperbloku

Zawartość komórki wartości w hiperbloku można formatować w taki sam sposób, w jaki formatuje się inne komórki.

Formatowanie poziomu kluczowej komórki wyjściowej

Można przypisać różne formaty do kluczowej komórki wyjściowej i wielu komórek wyjściowych. Na przykład można zastosować różne formaty dla elementów na różnych poziomach hierarchii.

Stronicowanie

Hiperbloki posiadają właściwości Rozmiar strony i Bieżąca strona, których można używać, aby długie listy były wyświetlane na kilku stronach.