Typy wykresów

Wykresy kolumnowe

Wykresy kolumnowe są zazwyczaj używane do porównywania kategorii danych lub do przedstawiania zmian w danych w czasie. Zwykle wykresy kolumnowe są używane z niewielkimi zestawami danych. Rozważ używanie wykresów liniowych dla większych zestawów danych.

W większości przypadków można użyć wierszy albo kolumn danych dla kategorii. Dane, które nie są używane dla kategorii są używane do porównywania i są wyświetlane w legendzie wykresu. Wyjątek stanowią, przykładowo, wykresy kołowe, które, oprócz podtypu sąsiadującego, mają tylko jedną serię danych.

Kategorie są wyświetlane na osi X, zaś miara na osi Y.

Wykresy kolumnowe są także dostępne jako wykresy przebiegu w czasie.

Podtypy wykresu kolumnowego

Wykresy skumulowane i wykresy procentowe skumulowane to dwa główne podtypy wykresów kolumnowych. Wersje trójwymiarowe są także dostępne jako podtypy.

Wykresy słupkowe

Wykresy słupkowe to takie same wykresy co wykresy kolumnowe, z wyjątkiem tego, że kategorie są wyświetlane na osi Y, zaś miara na osi X. Dlatego dane są wyświetlane poziomo w słupkach zamiast pionowo w kolumnach.

Wykresy słupkowe mogą być przydatne, jeżeli nazwy kategorii są długie, a miara reprezentuje jednostki czasu.

Wykresy słupkowe mają te same podtypy co wykresy kolumnowe, z wyjątkiem tego, że nie ma trójosiowego podtypu wykresu słupkowego.

Wykresy słupkowe są także dostępne jako wykresy przebiegu w czasie.

Wykresy liniowe

Wykresy liniowe przedstawiają zmieniające się wartości lub trendy kategorii danych przez nieprzerwany okres. Zazwyczaj kategorie na osi X wykresu liniowego reprezentują jednostki czasu, takie jak miesiące lub lata. Każda linia na wykresie liniowym jest reprezentowana w legendzie wykresu przez jedną z jedenastu charakterystycznych ikon. Jeżeli porównywanych jest więcej niż jedenaście elementów, ikony są używane ponownie, co zmniejsza przejrzystość wykresu.

Wykresy liniowe są także dostępne jako wykresy przebiegu w czasie.

Podtypy wykresu liniowego

Wykresy skumulowane i wykresy procentowe skumulowane to dwa główne podtypy wykresów liniowych. Przedstawiają w jaki sposób rozmiar udziału elementu w całości wykresu zmienia się w czasie.

Inne podtypy to wersje wykresów, które wyświetlają znaczniki w każdym punkcie danych.

Dostępny jest także podtyp trójwymiarowy. Osie i linie wykresu są wyświetlane w trzech wymiarach, gdzie linie są wyświetlane jako wstążki.

Wykresy profilowe

Wykresy profilowe są takie same jak wykresy liniowe, ale linie są pionowe. Oznacza to, że kategorie są wyświetlane na osi Y, zaś miara na osi X.

Podtypy wykresu profilowego

Wykresy profilowe mają te same dwa główne podtypy co wykresy liniowe. Są to wykresy skumulowane i wykresy procentowe skumulowane. Zarówno wykresy skumulowane jak i wykresy procentowe skumulowane można wyświetlać ze znacznikami w każdym punkcie danych.

Wykresy profilowe nie mają żadnych trójwymiarowych podtypów.

Wykresy kołowe

Z wyjątkiem wykresów kołowych sąsiadujących, wykresy kołowe mają tylko jedną serię danych. Oznacza to, że dane, na których są oparte są przechowywane w jednej kolumnie.

Każdy element w serii danych jest wyświetlany jako segment wykresu kołowego i reprezentuje część wartości całkowitej serii danych.

Zalecamy, aby nie używać wykresów kołowych w następujących przypadkach:

• Jest więcej niż osiem segmentów
• Występują wartości negatywne
• Występują wartości zerowe

Podtypy wykresu kołowego

Wykres kołowy podzielony na wycinki

Segmenty wykresu kołowego są oddzielone.

Wykres kołowy kołowego i wykres słupkowy kołowego

Te podtypy tworzą osobny wykres kołowy lub słupkowy, sąsiadujący z głównym wykresem kołowym. Można go użyć, przykładowo, aby podkreślić i dodać szczegóły do niewielkich segmentów danych wykresu. Domyślnie osobny wykres jest oparty na ostatnich dwóch wartościach w serii danych, ale można określić, które dane mają zostać użyte. Przykładowo, określ, że należy użyć ostatnie trzy wartości albo wartości poniżej określonej wartości lub procentu. W głównym wykresie kołowym segmenty na których jest oparty osobny wykres są połączone w jeden.

Można także określić odległość między wykresami i rozmiar drugiego wykresu.

Wykres kołowy sąsiadujący

Wykresy kołowe sąsiadujące są oparte na dwóch lub więcej kolumnach danych. Wybór domyślny „Dane w: Kolumnach” w Kreatorze wykresów generuje osobny wykres kołowy dla każdego wiersza danych. Każdy wykres kołowy ma tyle segmentów ile jest kolumn danych.

Jeśli wybrana zostanie opcja Dane w: Wierszach w Kreatorze wykresów, zostanie wygenerowany osobny wykres kołowy dla każdej kolumny danych. Każdy wykres ma tyle segmentów ile jest wierszy danych.

Jeżeli kolumny lub wiersze danych nie mają nagłówków, poszczególne wykresy kołowe są automatycznie i kolejno numerowane.

Trójwymiarowe wykresy kołowe

Wykresy kołowe, wykresy kołowe podzielone na wycinki i wykresy kołowe sąsiadujące posiadają trójwymiarowe podtypy. Wykres kołowy kołowego i wykres słupkowy kołowego są dostępne tylko w dwóch wymiarach.

Wykresy punktowe XY

Wykresy punktowe są zazwyczaj używane dla dużych zestawów danych, opartych na parach wartości, zamiast na kategoriach i wartościach.

Wykresy punktowe XY wymagają trzech kolumn lub wierszy danych. Jedna kolumna dostarcza wartości osi X, takie jak daty. Każda pozostała kolumna obsługuje jedną z każdych par wartości. Dane środowiskowe mogą tworzyć możliwości wykorzystywania wykresów punktowych. Przykładowo, zestaw danych może rejestrować grubość lodu na jeziorze i średnie zimowe temperatury na przestrzeni lat. W poniższej tabeli przedstawiono przykładowe dane dla wykresu punktowego, aby porównać grubość lodu ze średnimi zimowymi temperaturami.

Aby przedstawić, przykładowo, średnie zimowe temperatury na przestrzeni lat, należy użyć wykresu liniowego.

Podtypy wykresu punktowego

Punkty danych wykresów punktowych można połączyć liniami. Profile linii mogą być gładkie lub kanciaste. Jeżeli używasz linii, możesz je wyświetlić ze znacznikami w każdym punkcie danych lub bez nich.

Wykresy obszaru

Wykresy obszaru ilustrują wielkość: przykładowo, wysokość zysków organizacji w czasie. Każda seria danych jest wyświetlana domyślnie jako obszar jednolitego koloru. Może to powodować, że mniejsze serie danych będą całkowicie przysłonięte przez większe serie danych. Częstym rozwiązaniem jest użycie podtypu skumulowanego lub trójwymiarowego. Można także przypisać różne stopnie przejrzystości każdej serii danych, aby pozostałe serie danych były widoczne za nimi.

Podtypy wykresu obszaru

Dwa główne podtypy wykresów obszaru to wykresy skumulowane i wykresy procentowe skumulowane. Obszary skumulowanego wykresu obszaru przedstawiają w jaki sposób rozmiar udziału elementu w całości wykresu zmienia się w czasie. Wykres procentowy skumulowany przedstawia rozmiar udziału elementu jako procent całości. Zarówno podtyp skumulowany jak i procentowy skumulowany posiadają trójwymiarowe podtypy. Chociaż sprawiają wrażenie trójwymiarowych, te podtypy mają tylko dwie osie.

Dostępny jest także podtyp trójwymiarowy, który wyświetla dane na trzech osiach.

Wykresy pierścieniowe

Wykresy pierścieniowe wyświetlają koncentryczne pierścienie. Każda kolumna lub wiersz danych tworzy osobny pierścień. Każdy pierścień jest podzielony w zależności od liczby wierszy lub kolumn w danych. Każdy segment reprezentuje proporcję całkowitej wartości wiersza.

Przykładowo, poniższe dane wygenerowałyby wykres pierścieniowy z trzema pierścieniami:

Wewnętrzny pierścień byłby podzielony na trzy równe segmenty w różnych kolorach.

Środkowy pierścień byłby niesegmentowany.

Zewnętrzny pierścień miałby trzy nierówne segmenty, reprezentujące wartości w Wierszu 3 Kolumny 1, Wierszu 3 Kolumny 2 i Wierszu 3 Kolumny 3.

Można rozważyć użycie wykresu kołowego sąsiadującego jako alternatywy dla wykresu pierścieniowego.

Można określić rozmiar otworu w środku wykresu pierścieniowego. W razie potrzeby można obrócić wewnętrzny pierścień pod określonym kątem.

Wykresy radarowe

Wykresy radarowe mogą być przydatne w porównywaniu różnych elementów za pomocą standardowego zestawu kryteriów. Przykładowo, jeżeli chcesz ocenić różnych kandydatów, czy są odpowiedni na dane stanowisko poprzez porównanie z idealnym profilem albo porównać podobne produkty od różnych dostawców.

Wykresy radarowe posiadają oś dla każdego wiersza danych. Przykładowo, gdyby każdy miesiąc roku miał swój wiersz, dałoby to 12 osi przecinających się w centralnym punkcie, jak szprychy koła.

Na wykresie można zamieścić wiele wierszy albo utworzyć osobny wykres radarowy dla każdego wiersza danych. Punkty danych są połączone, tworząc charakterystyczny kształt dla każdego wiersza. Różne kształty umożliwiają szybkie wizualne oznaczenie podobnych i różnych wierszy – zwłaszcza jeżeli każdy wiersz jest wyświetlany na osobnym wykresie.

Przykładowo, poniższe dane utworzyłyby cztery kształty na wykresie z sześcioma osiami. Każda oś reprezentuje kluczowe kryterium, mierzone w skali od 5 (wyraźna zgodność) do 1 (wyraźna niezgodność). Idealny kandydat jest niezawodny, punktualny, logiczny i umie pracować w zespole, ale nie jest przy tym zbyt kreatywny i nie może się łatwo nudzić.

Gdyby utworzyć wykres radarowy dla każdego wiersz, kształty wskazałyby wyraźnie, że kandydaci 2 i 4 są najbliżsi ideałowi.

Podtypy wykresu radarowego

Wykresy radarowe można wyświetlać ze znacznikami w punktach danych albo bez nich.

Punkty danych na wykresie radarowym są połączone liniami. Na wypełnionym wykresie radarowym obszar ograniczony liniami można wypełnić kolorem.

Dwa kolejne podtypy to wykres radarowy z etykietami danych oraz wykres radarowy ze znacznikami i etykietami danych. Ze względu na przestrzeń zajmowaną przez znaczniki i etykiety danych, te podtypy są najbardziej odpowiednie dla wykresów radarowych z niewielką liczbą osi i kolumn.

Portfel

Jest on także znany jako wykres bąbelkowy.

Wykresy portfela wyświetlają koła o różnych rozmiarach w obrębie swoich osi X i Y. Rozmiary kół reprezentują wielkość wyświetlanych wartości. Zarówno rozmiary kół jak również ich względne położenie w obrębie osi Xi Y opisują dane, które reprezentują. Można określić, czy rozmiar ma reprezentować obszar kół czy ich średnice.

Wykresów portfela można użyć, jeżeli każda seria danych jest wyrażana przez trzy wartości numeryczne (przykładowo, sprzedaż rzeczywista, sprzedaż zabudżetowana oraz różnice między nimi).

Jeżeli dane znajdują się w kolumnach A, B i C, dane w kolumnie A tworzą oś X. Dane w kolumnie B tworzą oś Y, zaś dane kolumnie C określają promienie kół. Każdy wiersz tworzy serię danych.

Jeżeli dodasz dane do kolumn D i E, kolumna D utworzy oś Y innego zestawu danych. Kolumna E określa promień kół w tej serii. Podobnie jeżeli dodasz dane w kolumnach F i G, staną się osią Y i promieniem trzeciego zestawu danych.

Podtypy wykresu portfela

Jeden podtyp nadaje kołom trójwymiarowy efekt.

Pozostałe podtypy dzielą tło wykresu lub obszar kreślenia na oddzielne rozmieszczenia kwadrantów w różnych kolorach. Poprzez wybranie odpowiedniego podtypu i zmianę rozmiarów kwadrantów można konfigurować wykres, aby określona seria danych wyświetliła się w kwadrancie określonego koloru. Przykładowo, można wyświetlić wartości poniżej określonego poziomu na czerwonym tle, aby oznaczyć słabe wyniki, zaś pozostałe wartości na żółtym lub zielonym tle, aby oznaczyć wystarczające lub dobre wyniki.

Domyślnie podtypy kwadrantowe wyświetlają etykiety danych. Można określić, czy koła są oznaczone rozmiarem bąbelka czy wartością, którą reprezentują.

Aby renderować serię danych podtypu kwadrantowego jako bąbelki zamiast kół, użyj gradientów oraz innych opcji w oknie dialogowym Formatowanie serii danych.

Wykresy kwadrantowe

Wykresy kwadrantowe są podobne do podtypów kwadrantowych wykresów portfela.

Wykresy giełdowe

Wykresy giełdowe są także znane jako wykresy świecowe. Każda seria danych na wykresie giełdowym to 'linia maks-min' (knot świeczki), reprezentująca kilka wartości. W domyślnym wykresie giełdowym reprezentowane wartości to Maks. Min. i Zamknięcie. Oznacza to, że każda seria danych reprezentuje najwyższy kurs, najniższy kurs i kurs zamknięcia giełdy. Na każdej linii znacznik oznacza kurs zamknięcia. Na karcie Opcje okna dialogowego Formatowanie serii danych można wyłączyć linie maks-min i wyświetlić tylko znaczniki kursu zamknięcia.

Aby utworzyć wykres giełdowy lub którykolwiek z jego podtypów, wybierasz tylko dane – nie nagłówki kolumny i wierszy. Z tego powodu dane muszą koniecznie znajdować się w prawidłowej kolejności. Oznacza to, że domyślny wykres składa się z trzech kolumn lub wierszy, reprezentujących, od lewej do prawej i od góry do dołu, Maks., Min. i Zamknięcie.

Podtypy wykresu giełdowego

Każdy podtyp wykresu giełdowego ma inny cel i wymaga różnych danych. Istotna jest prawidłowa kolejność kolumn lub wierszy.

Otwarcie, Maks., Min., Zamknięcie

Ten wykres giełdowy wymaga czterech serii danych, reprezentujących kurs otwarcia, najwyższy kurs, najniższą kurs i kurs zamknięcia giełdy. Blok (trzon świecy) każdej serii danych (knot świecy) reprezentuje różnicę miedzy kursem otwarcia a kursem zamknięcia. Jeśli kurs zamknięcia giełdy jest niższy niż kurs otwarcia, kolumna ma kolor fioletowy. Jeśli kurs zamknięcia giełdy jest wyższy niż kurs otwarcia, kolumna ma kolor szary.

Obrót, Maks., Min. Zamknięcie

Ten wykres giełdowy wymaga czterech serii danych, reprezentujących wielkość sprzedaży akcji, ich najwyższy kurs, najniższy kurs i kurs zamknięcia. Oprócz linii reprezentujących najwyższe i najniższe wartości oraz wartości zamknięcia, kolumny reprezentują wielkość sprzedaży akcji. Znacznik na każdej linii reprezentuje kurs zamknięcia.

Obrót, Otwarcie, Maks., Min., Zamknięcie

Ten wykres giełdowy wymaga pięciu serii danych, reprezentujących wielkość sprzedaży akcji, ich kurs otwarcia, najwyższy kurs, najniższy kurs i kurs zamknięcia. Oprócz linii (reprezentujących wartości otwarcia, najwyższe i najniższe wartości oraz wartości zamknięcia) kolumny reprezentują wielkość sprzedaży akcji. Bloki (trzony świecy) reprezentują różnicę między wartościami otwarcia a wartościami zamknięcia. Jeśli kurs zamknięcia giełdy jest niższy niż kurs otwarcia, kolumna ma kolor fioletowy. Jeśli kurs zamknięcia giełdy jest wyższy niż kurs otwarcia, kolumna ma kolor szary.

Wykresy powierzchniowe

Wykres powierzchniowy jest podobny do, przykładowo, mapy topograficznej, reprezentującej wysokości na różnych długościach i szerokościach geograficznych. Na mapie topograficznej wysokość, długość i szerokość geograficzną można określić zmiennymi Z, X i Y. Wysokość (Z) zmienia się z wartościami zmiennych X i Y. Wykresów powierzchniowych można używać, gdy na wartość jednej zmiennej wpływają wartości pary zmiennych. Przykłady wykorzystania obejmują testowanie materiałów – przykładowo, aby przetestować wytrzymałość mechaniczną materiału w różnych temperaturach przez różny czas.

Wykres powierzchniowy ma wygląd siatki, poskręcanej i powyginanej, aby reprezentować różnice w wartościach. Komórki siatki są wypełnione różnymi kolorami, reprezentującymi zakresy wartości.

Dane wykresu powierzchniowego powinny być rozmieszczone ze zmiennymi X i Y jako nagłówki wierszy i kolumn.

Podtypy wykresu powierzchniowego

Wykresy walcowe, stożkowe i ostrosłupowe

Wykresy walcowe, stożkowe i ostrosłupowe można uznać za kolejne podtypy zarówno wykresu kolumnowego jak i słupkowego. Służą temu samemu celowi i mogą wykorzystywać te same dane co wykresy kolumnowe i słupkowe. Zamiast słupków lub kolumn wykresy te wyświetlają walce, stożki lub ostrosłupy. Wszystkie trzy typy wykresów są dwuwymiarowe z trójwymiarowym efektem i posiadają podtyp skumulowany oraz procentowy skumulowany. Każdy typ i podtyp można wyświetlić poziomo lub pionowo.

Punkt kontrolny — wykresy

Wykres osi czasu wyświetla trend (późno, wcześnie lub w terminie) postępu ukończenia etapów projektu.

Oś X wyświetla daty przy przeglądaniu dat ukończenia etapów projektu. Przy każdej dacie oś Y wyświetla przewidywaną datę ukończenia etapu.

Pozioma linia na wykresie oznacza, że przewidywana data ukończenia pozostaje stała.

Wznosząca się linia oznacza, że przewiduje się, iż etap zostanie ukończony w późniejszym terminie.

Opadająca linia oznacza, że przewiduje się, iż etap zostanie ukończony we wcześniejszym terminie.

Podtypy wykresu osi czasu

Wykresy osi czasu mają tylko jeden podtyp – ze znacznikami przy każdym punkcie danych.

Wykresy schodkowe

Podobnie jak wykresy liniowe, wykresy schodkowe reprezentują zmiany w danych w czasie. Jednak wykresy schodkowe reprezentują dane, które uległy zmianie tylko w interwałach i które poza tym pozostają stałe. Przykładowo, wykresu schodkowego można użyć, aby reprezentować zmiany bankowych stóp procentowych, które zazwyczaj ulegają zmianie tylko co kwartał, a nawet rzadziej. Jednak aby reprezentować codzienne zmiany kursów wymiany walut przez dany okres, można używać wykresu liniowego.

Wykres schodkowy wyświetla poziomą linię, która wznosi się lub opada pionowo przy każdej zmianie wartości. Można użyć opcji Najpierw przenieś wiersz do góry okna dialogowego Formatowanie serii danych, aby określić, czy schodki znajdują się na czy między znacznikami na osi.

Podtypy wykresu schodkowego

Wykres schodkowy wypełniony to jedyny podtyp wykresów schodkowych. Obszar poniżej linii schodka jest wypełniony kolorem. W przypadku dwóch lub więcej serii danych, serie danych o najwyższych wartościach mogą całkowicie albo częściowo przysłonić inne serie danych. Można temu zaradzić poprzez przypisanie różnych stopni przejrzystości każdej serii danych, aby pozostałe serie danych były widoczne za nimi.

Histogram

Histogramy są używane do analizowania częstotliwości z jaką każda wartość występuje w zakresie wartości. Histogramy można tworzyć w programie Microsoft Excel, ale wymagają dodatku Analysis ToolPak. W Application Studio zaznacz wiersz lub kolumnę wartości, które chcesz poddać analizie i kliknij Kreator wykresów. Wybierz Histogram jako typ wykresu.

Istnieją cztery podtypy wykresu. Pierwsze dwa wymagają tylko wartości dla osi Y. Interwały wartości na osi X są obliczane automatycznie. Drugi wykres zawiera krzywą zwykłej dystrybucji. Liczbę interwałów wartości można zmienić w oknie dialogowym Formatowanie serii danych.

Trzeci i czwarty podtyp wykresu wymagają wartości dla osi Y oraz dla interwałów wartości na osi X. Czwarty wykres zawiera krzywą zwykłej dystrybucji.

Aby dodać ręcznie krzywą zwykłej dystrybucji do pierwszego lub drugiego podtypu wykresu, kliknij dwukrotnie wykres, aby wyświetliło się zakreskowane obramowanie. Kliknij prawym przyciskiem myszy serię danych i wybierz Dodaj normalną dystrybucję.

Tachometryczny

Każda seria danych jest wyświetlana jako wskaźnik zakresu wartości. Jeżeli dane zawierają trzy lub więcej serii danych, wyświetlane są trzy zakresy wartości. Kolory Czerwony, Żółty i Zielony są zazwyczaj określane jako kolory zakresów wartości, reprezentujące, przykładowo, Słabe, Przeciętne i Dobre wyniki sprzedaży.

Można określić zakres wartości z którymi kolor jest powiązany w jeden z następujących sposobów:

• Kliknij zakres wartości w trybie projektowania, aby go wybrać. Następnie kliknij go dwukrotnie, aby wyświetlić Serie zakresu wartości. Określ zakres wartości oraz kolor, który będzie go reprezentował.
• Kliknij dwukrotnie serię danych, aby wyświetlić okno dialogowe Formatowanie serii danych.

Wielokolorowe słupki i kolumny

Istnieją cztery typy wykresów wielokolorowych. Typem domyślnym jest wykres skumulowany kolumnowy. Każda wartość jest reprezentowana przez kolumnę podzieloną na kolorowe segmenty. Każdy kolor w kolumnie reprezentuje zakres wartości. Przykładowo, można sklasyfikować sprzedaż według wielkości sprzedaży, gdzie sprzedaż o wartości do 10 000 USD jest oznaczona na czerwono, sprzedaż o wartości od 10 001 USD do 20 000 USD na żółto, a sprzedaż o wartości ponad 20 000 USD na zielono. W tym przykładzie sprzedaż o wartości 20 000 USD byłaby oznaczona czerwono-żółtą kolumną. Dolna połowa kolumny byłaby żółta i sięgałaby wartości 10 000 na osi Y. Górna połowa kolumny byłaby żółta i rozciągałaby się od wartości 10 000 do 20 000 na osi Y. Sprzedaż o wartości 21 000 USD byłaby oznaczona czerwono-żółto-zieloną kolumną, której zielony segment rozciągałby się od wartości 20 000 do 21 000 na osi Y.

Jednym z innych typów wykresu jest wykres skumulowany słupkowy.

Pozostałe typy wykresu to wykres kolumnowy wielokolorowy i wykres słupkowy wielokolorowy. Każda wartość na tych wykresach jest reprezentowana przez kolumnę lub słupek, o kolorze zgodnym z wartością, którą reprezentuje.

Aby zdefiniować zakresy wartości, kliknij prawym przyciskiem myszy serię danych w trybie projektowania i wybierz Formatuj serię danych. Kliknij kartę Opcje okna dialogowego Formatowanie serii danych.

Kolorowa mapa

Kolorowe mapy stanowią interaktywny sposób wizualizacji różnic pomiarów w ramach obszarów geograficznych lub odchyleń w ramach regionów. Wartości reprezentowane przez mapę należą do szeregu zakresów. Każdemu zakresowi odpowiada inny kolor.

Kolorowe wykresy mapowe są wdrażane za pomocą rozszerzenia sieci web kolorowych map i w związku z tym nie są dostępne w kreatorze wykresów.