Nakładające się hiperbloki

Można nakładać na siebie hiperbloki, tak aby miały wspólną komórkę wartości.

Nakładanie na siebie hiperbloków i wstawianie formuły we wspólnej komórce wartości to podstawowa technika przy definiowaniu raportów. Powoduje utworzenie raportu tabelarycznego w którym lista elementów w poziomym hiperbloku stanowi nagłówki wiersza zaś w pionowym hiperbloku stanowi nagłówki kolumn. Formuła wypełnia treść raportu.

Uwaga

Jeżeli dodasz formułę do komórki wartości hiperbloku lub do wspólnej komórki wartości nakładających się hiperbloków, formuła automatycznie odwołuje się do hiperbloków. Odwołuje się także automatycznie do wszelkich istniejących list w raporcie – na przykład w polach kombi. Jeżeli następnie dodasz kolejne obiekty listy, musisz dostosować ręcznie formułę, aby odwołać się do nich.

Jeżeli wstawisz formułę poza hiperblokiem, formuła automatycznie odwołuje się do wszelkich pozostałych obiektów listy w raporcie, ale nie do hiperbloku.

Ten przykład wykorzystuje kostkę analizy aplikacji przykładowej. Nakłada na siebie wymiar produktu i wymiary okresu i powoduje wyświetlenie dla produktów odchylenia rzeczywistej marżą brutto od założonej w budżecie dla poszczególnych okresów.
  1. Tworzenie pustego raportu.
  2. Kliknij komórkę B11 i przeciągnij w poprzek do komórki C11.
    Dwie komórki zostaną wyróżnione.
  3. Przeciągnij wymiar produktu z kostki analizy w strukturze bazy danych do komórki B11.
    Zostaje utworzony hiperblok w komórkach B11 do C11. Hiperblok zawiera kluczową komórkę wyjściową oraz komórkę wartości. W tym przykładzie komórka B11 to kluczowa komórka wyjściowa.

    Hiperblok zawiera strzałkę wskazującą, czy hiperblok będzie się rozszerzał poziomo czy pionowo. Jeśli strzałka jest pozioma, kliknij ją, aby zmienić na pionową.

  4. Kliknij komórkę C10 i przeciągnij do niej wymiar okresu.
    Zostaje utworzony drugi, poziomy hiperblok. Te dwa hiperbloki nakładają się na siebie w komórce C11. Komórka C11 to komórka danych obu hiperbloków.
  5. Kliknij komórkę C11 a następnie kliknij przycisk Edytuj formułę OLAP na pasku narzędzi Obiekty.
  6. Jako typ formuły wybierz Wartości komórek.
  7. Zaznacz pole wyboru Tryb stały.
    Tryb stały powoduje utworzenie formuły ROC zamiast domyślnej CELLGET.
  8. Kliknij przycisk OK.
    Formuła ROC odwołuje się do elementów domyślnych wymiarów kostki analizy i dwóch hiperbloków.
  9. Wyświetl raport w trybie widoku.
    Możesz skorzystać z Projektanta listy do wyświetlenia ograniczonego wyboru produktów i okresów w wierszach i kolumnach. Możesz edytować formułę do obliczenia, na przykład wartości rzeczywiste zamiast odchylenia.

    Poradnik Application Studio przedstawia te podstawowe techniki w formie raportu.