Wycinki

Wiele raportów zawiera hierarchię na osi wierszy i hierarchię na osi kolumn. Elementy hierarchii tworzą nagłówki kolumn i wierszy raportu. Dalsze hierarchie są używane jako hierarchie filtrów. Elementy wybierane przez użytkowników z hierarchii kolumn, wierszy i filtrów wpływają na wyświetlane wartości. Na przykład mogą powodować wyświetlanie wartości sprzedaży wszystkich produktów w Europie w 2019 r. albo przychodu ze sprzedaży jednego produktu w określonym kanale sprzedaży w 2020 r.

Na osi można umieścić wiele elementów z wielu hierarchii. Na przykład możesz wyświetlić hierarchię produktu i hierarchię okresu na osi kolumny. W tym przypadku, w raporcie wyświetlana będzie wartość dla każdego połączenia produktu i okresu. Możesz również umieścić na osi wiele grup elementów z jednej hierarchii. Na przykład możesz wyświetlić kwartały ubiegłego, bieżącego i przyszłego roku, aby porównać wartości rzeczywiste oraz wartości przewidziane w budżecie i prognozach. Każda grupa elementów stanowi segment.

Istnieją dwa sposoby na zaprojektowanie takiego układu raportu. Pierwszym jest użycie list w hiperblokach i innych obiektów raportu. Drugi to określenie wycinków, w których wymiary wierszy, kolumn i filtrów są zdefiniowane w pojedynczym obiekcie. Jeżeli wymagane jest pomijanie wartości zerowych i pustych, wycinki zapewniają szybsze i wydajniejsze obliczanie wartości raportu niż listy. W przypadku korzystania z list obliczanie list, obliczanie wartości i pomijanie wartości zerowych wymagają osobnych wywołań bazy danych.

Przy tworzeniu wycinka dane, do których zawiera on odwołania, są odczytywane z bazy danych i przechowywane w pamięci. Przeważnie do odczytania i wyświetlenia danych stosuje się formułę SLICEGET.

Wycinki tworzy się w oknie dialogowym Nowy wycinek.

Jeżeli masz już odpowiednią zmienną XML, możesz wybrać opcję Wycinek zmiennej w oknie dialogowym Nowy wycinek i wybrać tą zmienną.

Utworzenie zmiennej XML do wykorzystania jako wycinek wymaga zastosowania kilku funkcji wycinka.

Do definicji wycinka można użyć dowolnego polecenia MDX, które zwraca zestaw wyników w postaci tabeli. Wybierz Niestandardowa instrukcja MDX w oknie dialogowym Nowy wycinek. W instrukcji MDX mogą znajdować się zmienne i funkcje.